Kvar kjem det frå alt regnet? Når sola ikkje er framme? Er det ikkje sola som skin på sjøen som lagar fordamping? Som blir regn? Korleis kan regnet lagas utan damp?
I dag (som var i går) vakna eg til drypp, drypp. Eg sette meg inn i bilen til drypp, drypp. Eg kom heim til drypp, drypp. Elvane fossar kjempestore. Det er regntungt.
Boffen vil ikkje ut, han protesterer skikkeleg. Men da eg fortalte at jentene kjem heim spissa han øyra og sprang bort til vindauga og klynka. Dei sit på bussen og reknar med at når dei går av kjem han ut for å villa møte dei.
Eg har kjøpt inn til ein noko spesiell kyllingfaitas. Fann oppskrifta inn på ein blogg forlenge sidan, men hugsar ikkje namnet på bloggen. Men denne oppskrifta har vore bruka mang ein gong. Den er med både ananas, aioli og koriander……men akkurat no hugsa eg noko eg har gløymt……spekeskinka.
Elles har eg lånt fleire dvd’ar.
Kjenner denne sommaren med så lite sol tynger. Ein sommar eg hadde eit ynskje om skulle gå fort. Men eg såg den for meg i sol da ønsket vart produsert. Vente i sol er ikkje det verste ein gjer. Vente i regn vert noko heilt anna. Liksom alt regnar vekk.
Eg er lei av å ha strekt og styra. Lei av den svake hukommelsen som lagar usikkerheit. Lei av usikkerheit. Lei av å snuble i andre sine avgjeringa. Lei av avslag om slikt som skulle gå min veg og krav som går mot meg. Eg har lyst til å reise meg opp, rista meg kraftig og gå min veg. Frå alt. Berre gjera det eg vil. Utan alt ein må ta og ingen av dei ein møter på sin veg summerer og forstår rekkjevidda av. Men trur kanskje det er sunt og bli såpass lei. For gjennom dette kan ein verta ein betre forvarar for seg sjølv.
Tenkjer eg medan regnet plaskar ned. Og utan det gjev så mykje forståing til den som les.
Det kjem dagar med sol igjen og dei dagane gler eg meg til. For eg skal styra skuta både i regn og sol. Medan eg speidar mot horisonten for skjær og båe. Og medan livsvindane stryk over meg og set spor.
I dag er ein ny dag. Det har vorte fredag. Det er endeleg opphaldsvær. Eg vurderer ein snartur ut før dagen startar, men ser klokka er for mange. Så får nøye meg med dusjen før eg kle meg i svart. Dette er ein slik dag ein gruer seg til. Ein nabo og eit søskenbarn til far min er borte for alltid. Foreldra mine kjem seg til kyrkja på eiga hand, men skal være der for hjelp og støtte – bokstaveleg talt. Faren min har ikkje balansen lenger.
Så det skal være godt når denne alvorsame dagen er vorte kveld.
Kjedelig med bare regn da…her er det mer variabelt..deilig sol innimellom..men ikke skikkelig sommertemperaturer..men akkurat nå med mamma på sykehuset er det greit slik..
Kyllingfaitas er deilig mat…men lenge siden vi har hatt det 🙂
Når en har mange utfordringer i livet ,slik jeg forstår det er for deg nå…blir ting utmattende..men som du også nevner ..når det blir ille nok blir en nok bedre til å “kjempe”for sin sak også..men ikke lett det der ..Litt sol og finvær kan i allefall gjøre at en senker skuldrene litt innimellom..så håper godværet kommer til dere nå 🙂 Som du skjønner er mamma fortsatt alvorlig syk…derfor blir det ikke så mye tilbakemeldinger fra meg om dagen …men jeg følger med så godt jeg kan 🙂 Klem og fin helg til deg <3
Huff ja, en mørk og tyngende sommer dette her. I dag fikk vi endelig over 20 grader, men solen glimret med sitt fravær stort sett. Jeg undrer meg over hvordan jeg skal komme meg gjennom vinteren? Så funderer fortsatt på en Sydentur, om jeg får det til 🙂
Sorgtunge dager hvor man kler seg i sort, er de dagene man minst vil ha, men som kommer likevel 🙁 Jeg føler også at vi opplever en del sånt nå for tiden. Men, vi får komme oss gjennom det, og gå videre etter beste evne.
Håper at solen snart finner veien til der du bor <3 Klem <3
annebe: Håper det går framover med mor di. Ikke godt når sykdom ramme de en er glade i.
Det har vært mange utfordringer i ganske mange år, så det har nok etter hvert tappet energien min. Men føler jeg har mer, at det er på bedring….håper det :).
Skjønner godt du bruker mindre tid her inne, ikke det minste rart. Håper det alvorlige snur seg den riktige vei og at det går mot bedring.
En varm, varm klem til deg med gode ønsker for deg og dine <3
Eva: Skal vi stikke av til varmere strøk i august :))))…..ja, dette tar på.
Livet er slik….,glede og sorg….noen kommer og noen dra.
Stor klem ti deg 🙂 <3