Nokre minutt ved datamaskina, sjølv om nettet er falt ned etter ei tordkule tidlegare i dag.

Annonsørinnhold

Freshe sneakers: Dette er skoene som gjelder i vår

No har eg køyrd begge jentene opp på setra. I morgon er ein dag med mykje folk og aktivitetar der. Trur det første eller andre gongen eg ikkje er med på arrangementet i løpet av dei åra eg har budd her.

I år gjekk det ikkje opp, men jentene er der for å hjelpe til.

Dagane er fulle med program og etter denne diagnosen min har det ikkje minka, for å seie det slik.

Eg vert sendt hit og dit, i hytt og pine. Undersøkingar slik og slik. I morgon er det fastlegen, vart innkalla. Sist veke var det Kristiansund og røntgen den eine dagen og Trondheim og reumatismeavdelinga den neste. Føler eg vert ivaretatt, ingenting å seia på det. Men det vil heldigvis roa seg ned.

Eg skal over på medisinering, bryta ned immunforsvaret mitt for å få ned beteningane i kroppen. Og for å finna fram til det som funker for meg, må det testast ut. Eg har ein jobb å gjere. Inn i framtida trur eg dette skal verta bra, eg skal fungera rett og slett.

Så når eg hadde invitert på dugnad på laurdag og feira fødselsdag på søndag vert dagane som ein flimmer-film som fyk forbi.

Plenkløpparen vart montert. Og er testa ut. For mykje gras no så klart, men det skal bli. Neste sommar tenkjer eg…….for ein hage det skal bli……hi,hi.

I går tok yngste og eg med oss spadar for å få ned det eine treet som vart kjøpt i starten av juli. Ein hyll.

Gavlveggen på huset vart måla på laurdag, og sjølv om vi held på å bli nedgrodd av villbringebær, så hjelpte det enormt synest eg.

I dag fekk vi køyrd eit kjøleskåp og ei oppvaskmaskin på søpla.

Så etter kvart, etter kvart, da har eg tru både på energi og aktivitet.

Det er vakkert om dagen. Det ER sommar. Akkurat slik den skal væra.

Her er frå går kvelden, da sola gjekk inn i fjellet.

(Innlegget er frå i går, men nettet har vore nede).