Og om ein og ein halv månad slik omtrentleg ringer dei inn igjen.

Ikkje desse, men alle dei andre, dei i tårna rundt om i kyrkjene i landet. Lyden som vert sendt i radioen og inn i heimane om radioen står på. I mi verd var det julelyden på at no hadde jula starta.

Desse fire klokkene som heng i vindauge er det ikkje lyd i. Dei er keramikk krukker som ungane har måla på – eit utval av noko som har vorte produsert av små fingrar gjennom tida i den tida vi no held på å gå inn i.

Dei har stort sett vorte hengt i kjøkenvindauga. No heng dei i vindauge her på Bakk, før det hang dei i småruta vindauge på Moe.

Dei kjem sikkert opp i år også.

Dette er mitt FIRE.

Ynskjer alle ein fin dag.