Eg vil berre sova. Midt på dagen. Orkar mest ikkje tenka.

 

 

 

 

I dag er eg botnlaust lat. Så lat at eg veit eigentleg ikkje kva…….

 

Ute flyg fuglane i skytteltrafikk til mataren som heng utanføre vindauga. Skal tru om det held på å bli tomt? Dei syng åt meg, kvitrar og trallar.

Temperaturen viser ned mot null. Men snøen er borte frå låglandet.

 

Eg drikk kaffe for å sjå om det hjelper. Om eg orker å ta meg ein tur ut.

For å henta ved.

For kanskje jødsla meire av plenen.

 

I går kombinerte eg ørlite luking hos foreldra mine med å hausta med meg skvalderkål. Tanken er pesto.

Hadde også ein tanke om å baka brød.

I dag.

 

Og eg skulle laga meg ei kostplan, for akkurat no er eg på ville vegar.

Mat, mat, mat.

 

Tiltaket er berre så alt for sørgeleg borte. Alt eg startar med vert halvveges. Så eg må nok ta meg ein grundig prat med meg sjølv. For slik kan vi ikkje ha det.

 

Temperaturen skal heldigvis stiga litt utover veka. Det er ei trøst.

Og eg må nok laga meg ei plan til å følge.

Utan sukker. Eg trur eg har fått for mykje av det i det siste. Påska og etterpå.

Må nok sala opp fornufta, trur det kan hjelpa.

For eg vil for mykje til å berre ikkje orka noko.

 

Kva gjer du når latskapen får overtaket?