Eg vakna med ein touch energi. For i dag hadde eg lyst til fleire ting. Ohoiiii…….

Butikk, tur, trening inne……ja, så og rydding i hytta..og vasking av klede. Skjønar..??

Annonsørinnhold

Netthandelen tømmer lageret: Siste sjanse på kvalitetsvarer med opptil 75% rabatt

Etter frukosten skulle eg skriva to brev som eg skulle senda. Det føltes surt og kaldt ute, så eg kledde på meg. Eg skulle kjøpe meg 17. mai sløyfe, blåbær, te og litt nøtter for å kosa meg med i kveld.

Før eg reiste hit til Valldal var eg ein dag oppe på setra, for mellomste hadde så lyst og ta seg ein tur dit medan eg var borte. Men ikkje hang nøkkelen på kroken sin, ikkje låg den i nøkkel skuffa. Ikkje fann eg den i korga eller kleda eg meinte å bruka sist eg var der.

Da eg pakka ut etter eg kom hit kjende eg noko i lomma til ei turbukse. Og JA……der var nøklane, så no skulle eg i veg å sende dei.

Da eg var i butikken og hadde funne fram det eg skulle ha, oppdaga eg at eg ikkje hadde teke med meg korthaldaren. Og JA……..eg vertoppgjeve av meg sjølv. Men det positive var at eg fekk ein tur med rask gange attende, fekk skifta til ein meir pustande utapåjakke. Kom meg til butikken og fikk handla og gjort det eg skulle.

Før eg gjekk skulle eg skifta på senga. Da eg kjem inn på soverommet labbar ein stor dorsk skapning mot meg. Den var så dorsk at eg henta apparatet før den måtte ut. Slikt besøk var ikkje velkommen. -Sjølv om han mangebeinte virka både hårete og barsk vart han vippa ut.

Ellers regnar det no, så den tenkte skogsturen er skrinlagt. Men det skal bli eit besøk på treningsrommet for full musikk om litt.

Tid, tid og atter tid. Kor blir den av? Flaksar den av garde som ei forvilla kråke…….?

Eg trudde når eg hadde all tid til eige bruk, da…… Men her er det ikkje slik, akkurat gått inn i mi andre veke på Muritunet. Ferdig med første veka, og den gjekk og fort.

Men til saka………eg vil lesa og kommentera bloggane eg brukar. Og eg veit, eg har vore heilt elendig den siste tida, til å lesa og kommentera. Eg har rota meg inn i lange bildeforteljingar……også var både kapasitet og tid bruka opp.

Eg kjem attende, og eg les og nokre gong så………nei, det blir for lang forklaring.

Men er klar over det er mitt tap at eg ikkje rekk det. Men eg har ikkje gløymt dykk sjølv om eg prøver å springa av meg nokre kilo medan eg speidar etter overskote. Og det kjem sjø…..

Hadde behov for å seia dette, for eg vil men akkurat no får eg det ikkje til.

Det finnest så mange hyggelege menneskjer. Over alt. Også her eg er……..ikkje minst her.

Da eg kom hit for snart ei veke sidan møtte eg ei dame som eg hadde vorte kjend med her på blogg.no. Vi har faktisk hatt kontakt i fem år. Eg hadde fått inntrykk at ho var triveleg og effektiv på bloggen hennar. Ho var mest ferdig med tida si her da eg kom, så eg hadde følgt bloggen hennar med spenning medan ho var her. Det viste seg at ho var riktig så triveleg, ho virka så ung og ho hadde eit så fint vesen at det mest stråla av henne. Ho heiter fruensvilje her på blogg.no……og her skriv ho om møtet vårt i Ut av boblen.

Annonsørinnhold

Netthandelen tømmer lageret: Siste sjanse på kvalitetsvarer med opptil 75% rabatt

Eg tok med meg spegelrefleksapparatet mitt hit, men hadde ikkje med meg minnebrikke. Det er lenge sidan eg har bruka det, fordi ei fjør er i stykke som skal helda brikka på plass. Eg hadde kjøpt en tape som skulle gjera den jobben – men her hadde dei ikkje minnebrikke. I går kjem ei dame som låner meg hennar sin da ho får høyra om ståa.

Og i dag, i dag gjekk eg på tur med apparatet. Det var fantastisk og kunne bruka noko anna enn mobilen. Eg gjekk mest frå konseptane med å knipse. Her kjem eit lite utval.

Eg tok oppover mot den staden eg har gått eit par gong før.

Fjella og det nyutsprunge bladverket er aldri så vakkert som no.

Ein gong syntest eg tre i mengder var kjedeleg, i dag er eg hekt og fasinert av trea.

Kan kontrasten verta større, den gamle lastebilen framom nyutsprunge, unge tre?

Fortida og framtida……..stokkane skal nok verta ved.

Strekane i lufta, dei vart så mange – sivilisasjonen – det laga ein rytme.

Ein gamal trestamme og dei nye, unge, kvite…..den gamle kan mest verka usømeleg eller stikk han nasen sin berre bort i framtida?

Elva som skummar forbi, den vil verta større når snøsmeltinga får fart på seg.

Så er eg attende til Bedringens veg.

Bregnar som krøllar seg opp.

Treet er kappa og bladverket sprutar ut av det felte og ferdige…….

Over alt står det benkar så dei som er på betring ikkje skal gje opp.

 Så nærme eg meg tettstaden…….Sylte.

Heggbløming passar for forelska hjarta.

 Heilt nede att.

Og inne ventar middagen.

Takk for at du vart med :)-

Ynskje deg ei fin veke.

Ein og annan gong stemmer det. Det er godt og stemt og det vert vakker musikk.

Og nokre gong gjennom livet har det stemt. Det har stemt så til dei gradar at eg har tenkt at no treng eg ikkje meir.

Annonsørinnhold

Hoka på salg: Kupp årets modeller til nedsatt pris

Den gongen eg var på tur nedover Europa med tog. Eg var komen til Hellas. Eg trur vi var på Korfu, men det er underordna. Den varme lufta som leika med sinn og skinn.

Vi skulle dra ut til ei strand og det var sannsynleg ein drosje vi sat på med, eller så var det nokon vi hadde møtt, det er heller ikkje viktig. Det var ein svart bil med opne vindauga, ei gamal modell der ein forsvann ned i skinnseta. Inventaret var i mørkt tre. Kanskje det var ein Volvo Amazon……?

Vi kom gjennom ein olivenlund og rundt ein sving. Inne i bilen spela det eit vakkert, klassisk stykke. Utom bilvindauga ser eg ei kvit strand langt der nede. Det asurblåe havet med solglitter som strekkjer seg utover til horisonten.

Der kunne mitt tjue år liv godt ha stoppa, eg fekk ei så sterk lukkekjensle at eg trong ikkje meir følte eg. Alt var berre så vakkert, ein perfekt symbiose av lyd, lukt og syn.

Nokre gong kan det stemme med menneskje. Og nokre gong blir du valt ut.

Eg var ei sjenert lang, tynn jente med fletter og briller, umælande mang ein gong men som visste kva ho ville. Ikkje direkte ein billett til popularitet.

Eg hadde og ein sterk aversjon mot folk som sleika folk oppover ryggen for å bli tatt inn i varmen, eg sto heller aleine enn gjera noko så audmjukande.

Ein dag dukka det opp ei ny jente, ho heite noko så uvanleg som Vivi, det var eit nytt namn. Dei andre ville ha ho med seg i leiken. Men ho valte meg, ein uvant situasjon. Ho vart ikkje der så lenge og ikkje veit eg kvifor ho var der, men opplevinga var såpass spesiell at eg hugsar den.

På same tida kom og ein gut og sa “eg likar deg” til meg, det var noko av det verste nokon hadde sagt. Ein gut som eg ikkje brydde meg om kom og sa noko slikt.

Det må væra to som vel.

Men dei stundene der begge vel kvarandre er fine, eg hugsar ein gong; trur det måtte væra ei etterfest og eg var slik halvveges opp i tjueåra…………eg vart sittande og snakka med ein gut.

Heile natta.

Vi fann tonen så enormt. Møtet var sterkt og vakkert. Eg tenkte; han kan eg aldri møta igjen. Opplevinga var så spesiell at eit nytt møte vil ha lett vorte ein skuffelse.

Nokre menneskjer er det nok å møte den eine gongen, slik som den homseguten den gongen på åttitallet.

Etter eg var skild opna det seg nye mulegheiter…….eg kunne sjå etter menn igjen. Ein ny og uvant situasjon, eg høyrer til det trufaste slaget, så uansett kor dårleg ekteskapet var på slutten var det uaktuelt å sjå til anna hold. Men etterpå kunne eg. Og eg såg menn over alt, i alle bilar sat det menn.

Det regna menn.

Eg opplevde livet levande og svært så spanande.

– Ut på markedet med meg, og den marknaden eg fann ut var naturleg……..eller naturleg kan eg nok ikkje kalla det…….men nærliggande, var nettet.

Og plutseleg ramla menn inn i livet mitt, ikkje fysisk – men kontakt fekk eg. Det var reint ut mykje forskjelleg. Eit svært spesielt medium og mange var kasta ut i einsemda og hadde funne fram til dei nye skjekkestadane.

Ein dag dukka han opp han frå ein heilt annan stad av landet. Kontakten var der. Den berre var der, intenst. Vi gjekk bort frå skriving over til telefonisk kontakt.

Eg vart rett og slett kraftig nettforelska, og han hadde det likeeins. Eg hugsar kriblinga når eg høyrde stemmen, dei lange samtalane, eg såg på bilete av han og var heilt oppslukt.

Etter mange, mange månadar skulle vi møtast – men så vart han sjuk og eg var så klart skuffa, men samtid fekk eg utsetting på det skumle som eit møte ville bli. Det gjekk enno meir tid og vi skulle prøva igjen. Vi avtalte tid og stad geografisk midt i mellom oss.

Mila vart slukt, timane gjekk også sto eg framom det mest spanande møtet på svært, svært lang tid. Eg var nervøs, eg var så nervøs at eg hadde mageknip.

Så var eg framme og eg har lyst og flykte frå alt, så ulideleg var spaninga.

Eg kom meg ut av bilen på skjelvende bein og framom sto “drømmeprinsen“.

0 kjemi!

Eg trur vi hadde eksakt på same vis, og nedturen var desperat øredøyvande i skjela. Å himlande du kor godt det var å koma seg der ifrå!

Det var den gongen eg lærte at det var stor forskjell på datalove og ekte kjærleik.

Men det var artig medan det sto på. Og vi veit alle at kvar helg er det nokon som vinn i Lotto, og det er sagt at uhell i spel er hell i kjærleik og vice versa.

Og eg vinn aldri.

For nokre gong stemmer alt og det vert vakker musikk………….

Eg synest lauvet er brungult på trea. Våren vil ikkje heilt jubla. Sjølv om den mest gjer det. Berre ikkje akkurat no.

Ein laurdag  er snart over. Nest siste kvelden heime på ein månad. I dag tok yngste og eg turen på butikken med mor. Etterpå fekk vi servert pizza, kaffi og kaker. Litt rart å tenkje på at eg ikkje skal møta dei resten av mai månad. Mor uttrykte at ho såg fram til eg var heime igjen, det er eg som på sett og vis er tryggheita deira.

Annonsørinnhold

Oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Elles bor dei lunt og det blomar flittig utanfor huset. Men våren er litt sein på våre traktar i år.

Dagen starta tidleg for meg med hjulskift. Da fekk eg veta at hjullageret var modent for å skiftast ut. Og bilverkstaden ville ikkje gå god for at det ville halda turen dit eg skal på måndag. Ikkje kunne dei ta det den morgonen for eg drog heller. Eg trudde at bilen vart i orden etter EU-kontrollen og arbeidet da, men så er det både det eine etter det andre som kjem på. Eg ser ikkje anna råd enn ta sjansen, så får eg finna ein verkstad dit eg skal. Akkurat no orkar eg ikkje tenkje verken hit eller slik.

Utanfor huset eg bor i er våren ikkje kome så langt. Det ser mest ut som haust var det noko  som sa.

I morgon må eg få pakka, men ikkje heilt greitt. Eg får liksom ikkje tinga til for tida. Det er litt innballa alt. Tenkte å montera ein genser til eg skulle nedover. Kanskje eg skulle sett på den i kveld……??????

Eg får berre kome over denne kneika, for eg TRUR på framtida og at eg har noko fint i vente, kanskje eg har noko kjempefint……..

Ha ein fin laurdagskveld!

Så er vi her. Akkurat her. Der naturen er full av glede for det framom. Og vi med den.

Siste vårmånaden er i gong. Den held på å kle seg i sommarhabitten. Det er ein fryd å sjå naturen, no -, når vi har alt framom oss. Sommaren, varmen og kanskje kjærleiken……. Det grønskast dag for dag, så augo får lov til å gleda seg stort i alt dette vakre. Det er verre med nasen, men den held vel ut dette som vert spreidd utover for å få betre groe.

Annonsørinnhold

Oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Eg sit no berre her, den første maidagen med ein fot heva høgt over sitt vanlege nivå………….ja, den andre foten må og væra med. Denne veka med både røntgen og fleire legebesøk. Men grunnen til det vassfylte kneet vart ikkje funne. Det vert behandla som ein betennelse, og så skal eg bruka foten så lite eg kan. I går heldt den på å bli kvelt av ein støttebandasje.

Kan eg reisa til Muritunet?

Det var det store spørsmålet. Om eg ikkje vart verre i løpet av helga så gjekk det, men vart eg det måtte eg kontakte legevakt prompte sa legen. Ho var ung og hadde nok ikkje den store erfaringa enno, og sikkert redd for å gjera feil. I tillegg var ho energisk og skikkeleg dedikert til det ho var i gong med. Ho ringte både hit og dit. Så eg bestemte meg for at verre vart eg ikkje.

Eg ringte og rehabiliteringssenteret og forklarte situasjonen og det var berre å koma. Så i helga skal eg vaska, pakka og gjere i stand med foten høgt heva. Det vert ei artig øving.

Elles vart det nokre lange dagar for å få oversikt, kontroll og alt slikt på slikt en må. Eg får nokre timar å spasere av etter eg er heime, det vert og ei øving når alt likevel vil væra travelt. Men da har eg nok så mykje energi at det spruter av meg.

Eg opplyste om at eg kom attende ung, sprek……..og vakker!

– Nja, vakker var nok å forlanga for mykje var det ei som meinte.

Men eg tok det som ein god spøk.

Ha ei god 1. mai, her snør det no :).

Kva er det eg gjær så frykteleg feil, tenkjer eg. For noko må det være når alt skal snuble slik.

Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

Det gjorde han politimannen i dag også. Han gikk forbi bilen søster mi og eg satt i, og han ser inn…….ser riktig lenge inn i bilen. Plutselig fyk han framover, tvikrokete, og beina går som trommestikker under han. Det var det siste eg såg før han forsvann utanfor synsvidda. Men eg har ledd mykje i dag av det synet.

Dagen starta fri med sol på.

Herleg!

I dag kom også denne fuglen som flaug frå vindauge til vindauge. Pikka på ruta og flaug opp og ned framom vindauget.

Leita han etter make skal tru?

Vart han så forheksa av seg sjølv at han sette livet sitt i fare?

På bakken oppheld det seg katter, dei kan gjere slutt på livet til ein forelska stakkar frykteleg fort. Dette har skjedd fleire dagar no. Denne pikkinga og flaksinga. 

Kanskje er det fleire, eller kanskje er det berre denne eine…..?

 (1. videosnutt-innlegg med ein forelska ein)

Dette var før fridagen min hadde kome i gong. Medan frukosten vart fortært. Eg fann ut at byturen fekk vente, reiste eg tidleg nok på måndag rakk eg turen inn til byen da. Men eg kunne sjå kva dei hadde på sentrum her av treningsklede først til dei fire vekene min vart tanken.

Det var berre det at den foten med eit kne ca. midt på ikkje hadde vorte betre, heller verre. Derfor måtte eg sende ei melding til legekontoret. Fekk time kvart over elleve, og kvart på var eg klar.

Eg kunne dra innom bilverkstaden for å tinga tid for skifte av hjula i samme slengen tenkte eg. Sommerdekka måtte på.

Men kvar var hjula……?????

Dei sto ikkje der eg trudde. Da er det ein bitte liten tanke startar å spire….. Var det ikkje slik at dei vart kasta fordi dei var såpass utslite i haust……..?

Og det var nok slik. Eg kunne rive meg i håret og alt slikt, men det vil ikkje hjelpe. Eg må finna ei løysing, og aller først bruke tid på å fortvila litt.

Eg dumpa inn i bilen og vrei rund nøkkelen – utan reaksjon!!!!!

Og eg som skulle væra ferdig med dei sju magre no, det var dei sju gode som skulle starta dette året……. Eg sat i allfall inne i ein heilt daud bil.

Eg bikkar meg attende til huset og bankar på hos veslesøster.

Ingen reaksjon.

Opnar døra og hunden hennar kjem meg i møte. Så ropar eg namnet hennar.

Ingen respons.

Ropar fleire gong. Eg høyrer noko romstering som eg trur kjem frå soverommet. Kanskje ho kavar etter krykkjene sine tenkjer eg, kanskje har ho smerter slik at ho vil væra i fred. Så etter og ha stått der ei stund bikkar eg meg attende. Prøver ein gong til for å fastslå at bilen er like livlaus. Eg får ringa legekontoret og fortelja om ståa, men kjem på eg skal prøva å ringa søstera mi først.

Ho tek telefonen, ho kan køyra, eg ringer legekontoret for å høyra om det går bra om vi kjem for seint……..i det heile. Eg kjem meg til legen.

Der blir eg klemt og kjent på, og det blir teke ultralyd. Og jau da, der inne er det vatn i stor mengde. Enden på heile er at eg blir sendt til røntgen, for legen er ikkje sikker på om det er så lurt med rehabilitering no.

Blææææææ!!!!!!

Så eg er lei og kjei og oppgjeve og oppgjeve, og sa eg at eg er OPPGJEVE!

Eg har lyst til å grina, men eigentleg blir det også tragikomisk når det ballar seg på slik. Likevel lurer nokre frustrerte tårar.

Så det vart bytur på meg i dag likevel. Vi anløp foreldra våre, for søster mi var ikkje kledd og ho heldt på å verta sjuk etter ei stund, ho slit med daglege smerte pga. av MS’n sin. Mor og far hadde koka kaffi og smurt nistepakke åt oss, mor hadde funne fram betre egna klede for henne.

Den halte hjelper den blinde………her var vi ein meir eller mindre redusert gjeng, men alle bidrog med sitt. Og eg fekk gjort det eg skulle.

På torsdag er det ny legetime og studering av bilde av kne. Reknar med det er slitasje gikta som har funne kneet. Eg håper eg kjem meg i veg. Eg var innom Stormberg i Kristiansund, og dei var så snille å henga til side ein del klede som eg kan koma innom på måndag å prøva, om turen går sørover til Valldal.  

Og dette er nok så kjedeleg å lesa om – men kva anna kan eg gjera enn å skriva det av meg?

Vi møtte mi yngste, og vi åt middag saman alle tre. Yngste og eg vart einig om at tre veker er for lang tid enno til å væra frå kvarandre. Da vi drog var augo hennar like banke som da eg kom. Ikkje berre, berre å vera 18 år og skal bera eit vakse liv på skuldrene. Enno er det trong til å væra lita.

No står bilen og ladar, for det plukka far fram da vi var framom på tilbaketuren. Og eg fekk ljos i bilen, så eg klarte og sette minus og pluss rett. Da kan dagen fortsetja som den skal i morgon. Så da gjenstår løysinga på korleis eg skal greie å kjøpe hjul………….men eg finn nok den også.

I morgon startar dei sju gode åra, det var ikkje på overgongen til eit nytt år det skulle skje. At eg ikkje skjøna det………..

Vinteren vil ikkje heilt sleppe taket. Men sommaren lurar i sprekkene.

Det er helg. Fredagen er straks over. Det er kaldt i min del av verden. I dag har eg sett både løvetann og snø. Både tidleg sommar og vinter.

Snøen var strødd over trea da eg køyrde over fjellet. Sidelengs var det snødd. Eg var for å hente mellomste.

“Eg har lyst på biff og fløtegratinerte potet” sa ho da eg spurte.

Så det har vi ete. Vi har kosa oss og vi finn nok straks natta begge to.

Og denne enkle rapporten får være nok i kveld. For eg er frykteleg oppbruka av dagen. Den var litt for lang, veka har også vore for lang.

I morgon skal eg svare, lese og skrive til andre sine ord.

No seier eg berre god natt.

Det bles ein vårstorm utanfor huset. Eg er glad, sliten, lei og takksam. For det går an.

Annonsørinnhold

Oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Eg kom heim etter ein alt for lang dag i dag. Både prikkete og rutete så sliten. Og så går eg inn på bloggen min. Kan tru eg vart glad for dei heilt utruleg fine kommentarane på eit full-fart-innlegg før klokka bikka midnatt i gårkveld. For det innlegget måtte inn før da, om det skulle stemme med dato. Så dette var eit riktig godt plaster på ein dag med hovudet i koma og alt for klagande kropp. Dagen vart fin i det gule ljoset stormen, som herjar utanfor veggene, laga.

Tusen takk vakre bloggarar.

Dei to første dagane i veka vart trøndersk. Og vi som kom frå ein utpost på nordmøre fekk godt stell. Foreldra mine drog inn våren med alle sansar da vi var på tur dit. Våren låg blå over horisontane. Sola var kledeleg sjenert, og ekrene hadde starta å grønskast. Det er no like før alt eksploderer, det mange av oss glede oss til; varmen og lettheita i den ljose årstida.

Foreldra mine hadde ei stortid da dei fekk omvisning i huset som søster mi og mannen har kjøpt og flytta til.

-Stort og med ei herleg plassering.

Dei riktig kosa seg med inntrykka, foreldra, utsikta og alt. Dei har ei dotter med MS, dei har meg med alle desse reduksjonane, så da er det godt dei har ei som har det materielt bra og. Eg veit, som mor, kor viktig det er at barna har det bra.

Men eg orka ingen butikk da vi var i den trønderske hovudstaden. No er det under to veker til eg skal veg å berre konsentrera meg om meg sjølv.

Til rehabilitering.

Det er både eitt og meir eg til treng til det opphaldet. Eg gle meg til å være der og eg kvir meg til pakking.

Men vi hadde det bra i solveggen, eg vart raud  kinna,  vi åt mykje god mat, vi fekk oss ein liten gåtur i nærområdet og vi tok verda med ro og ikkje med storm.

Og i kveld fyrer eg i omnen, eg er heime i min eigen heim i blåsten. For stormen kom i dag.

Først vaknar eg klokka sju, det er for tidleg. Klokka ti vaknar eg av ei melding. Da var det på tida og opne dagen.

God morgon ein laurdag i april.

Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

Tenk så fint, både april og laurdag. Sjølv om dagen er grå har den sukker på.

Eg har inga plan i dag. Eg er så glad for planfrie dagar. Glad over at ingenting skal skje. Berre slikt eg finn på. Og for å være ærleg kan det væra mykje. Men det er ingen andre som skal ha tida mi i dag.

Dagen starta med ein telefon frå ei venninne, ho hadde nettopp kjøpt seg leilegheit på Tøyen og var høg. Men det er så godt å snakke med nokon som er meir oppteke av å leve enn avgrensingane av alder. Ho snakka om eit ektepar ho kjende som hadde flytta til Frankrike for å starta eit senter med kunst og kultur, og dei var over pensjonsalder……..

For det er LEVA vi skal til vi døyr. Og venninna mi, som har slitt i mange år, fortener og ha det godt.

Etter den lange praten fekk eg ordna meg frukost, tok fleire appelsinar og laga meg juice, hadde kjøpt meg eit olivenbrød og knekkebrød med frø og korn. Knekkebrød bør eg steike meg har eg tenkt ei stund. -Ein kopp ekspresskaffi. Sjølv om frukosten vart sein funka den supert.

Så ligg dagen rimeleg lang framom meg. Eg bør både slikt og sånn. Det er greitt og få unna slikt som er kjedeleg, men som gjer frykteleg godt når det er gjort!!!

Har starta. Eg rydda på mobilen. ALT for mange apps utover fleire sider. Eg systematiserte dei, grupperte og la dei eg bruka mest på første side.

Ser boffen er glad for og ha matmor heime, han luskar forbi stolen eg sit i, går i ein ring og legg seg med eit dusk og eit velfornøgd snøft. Så noko tid bør eg gje han, det får aksepterast, og i tillegg får eg frisk luft og gode følelsar attende.

Ønske dykk ein god laurdag!