Så våt som denne dagen er, bør det snart veksa ut finnar.

Eg har vore ut i bil. Eg har vore i eit møte. Eg har vore på vitjing.

Annonsørinnhold

Få oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Det er triveleg å sjå dei som det er lenge sidan ein har sett. Og eg fekk ein riktig så triveleg velkomst frå dei eg møtte. På fredag skal eg attende.

Eg fekk kjøpt meg minnebrikke og solsikkefrø. Trur eg skal baka litt i dag også. Det er rotete etter økta i går. Men eg må rydda opp.

Trur eg er i eit vakuum. I mine eigne tankar.

Det er så mykje eg kan gjera.

I dag vog eg meg. Vekta var gått ned 1,2 kilo frå sist onsdag, men eg er ikkje sikkert på om det er reelt. For ordentlege vekter viser høgare vekt enn badevekter er mi erfaring. Men no skal eg ikkje på vekta før om tre veker. Det er ikkje vekt som skal stå i fokus.

Og så har eg tatt av meg bandasjen på foten i dag. Eg har også hatt på meg sko.

Så om berre vaskemaskina har vore i orden no og det har slutta og regna så har alt vore bra. Eller mest alt bra. Eg har eit ynskje til, men det held eg for meg sjølv. For eg kan ikkje let det regna vekk.

Ha ein riktig fin regnfull- og regnfri dag. Sola kjem attende.

Nokre gamle minne kom deisande i går. Eg tru dei slo meg ut……

Yngste er heime i pinsa. Ho hadde rydda på romme sitt, og etterpå gått inn på ei bu for å sjå etter klatreutstyret sitt frå før vi flytt hit vi no bur. Ho fann ut at ho hadde vokse langt bort frå den storleiken ho hadde da ho klatra. Men ho fann også meir. Ho fann nokre ljosbilete og ein genser.

Genseren strikka eg i fargerik bomull. Den gjorde seg mot sommarbrun hud i siste halvdel av det frie åttitalet mitt. Mi yngste sendte meg eit bilete av seg med genseren på.

Eg var på segletur i den genseren. Like etter eg hadde møtt igjen faren til barna, eg møtte han to gong i livet…..to periodar. Eg var i Trondheim og feira at han fylte 30 år. Etter det fløyg eg til Bergen og var med på å segle der i frå til Egersund. Eg tok ut tre filmar med bilete, den største varianten med ca. 30 bilete pr. rull. Og eg var redd for om båten gjekk i rundt at eg skulle mista alle desse bileta av hav og himmel og skyer. Vi kom fram etter ei veke, og da var både ho som bad meg med og eg lei av skipperen.

Dei andre bileta var frå ein fotoseanse i eit atelier på Smestad. Eg var 20 år og nettopp flytta til Oslo.

Vi skulle ta bilete av klede vi hadde laga. Eg hadde med meg undertøyliknande klede. Vi hadde vore på Folkemuseet på Bygdøy og teikna. Eg var så fasinert av detaljane på undertøyet, noko eg forsett er. Detaljar på undertøy frå gamle dagar.

Så eg tok med meg ein av dei første, kanskje første, syoppgåva vi hadde. Inspirasjonen min frå undertøyet på Folkemuseet.

Eg tok og med meg ei skinnbukse eg hadde sauma. Eg prøvde å leika tøff.

Men det er kanskje akkurat det som har slått meg så ut. Det sårbare som ligg over meg. Eg var frykteleg sårbar. Det er mest som røtene av den rekk meg heilt hit, 36 år seinare. Etter eg fekk sendt hit desse gamle bileta har eg følt meg usikker og sårbar.

Eg trur berre eg skal gå og trena eg.

No.

Det har vore for mange dagar i passivitet. Og  til inne treninga treng eg ikkje sko, berre musikk på øyra medan eg får opp pulsen på elipsemaskina.

For denne sårbarheita er ikkje nokon blivande stad….

Så er halve tida gått. Over det. Tredje veka er i gong av dei fire.

Annonsørinnhold

Dette er årets fineste sommerkjoler

Valldal presenterte ein grå dag i dag. Litt kaldt, og eg skulle gjerne unngått sandalane. “Du ser så sommarleg ut” sa sjukepleier eg var framom her om dagen.

Det er tid for føter. Før eg kom hit starta hunden og halta, katta halta og eg fekk eit kne som fekk meg til å halte. Mest som ei smitteeffekt heile greia. Så kom eg hit og eg fekk vekk haltinga på knefoten. Da fekk eg ein gnagsårfot, så haltinga vart forflytta til den andre foten. Men så grodde gnagåret og alt var på rett veg.

Trudde eg.

Ei natt vakna eg mange gong av stikkande og brennande smerte på gnagsårfoten. Det viste seg det hadde kome ei stor blemme ved sidan av der gnagsåret var. Og sko er ikkje til å bruka. Eg måtte fram med krykkjene igjen og i dag var det berre å gå i gong med antibiotika. Så ikkje heilt etter plana.

Men tenkjer det eigentlege arbeidet startar når eg kjem heim.

I tillegg har eg levert bil og fekk telefon i dag om at det var myke meir arbeid enn det eg hadde fått pris på. For så nokre timar etter at dei hadde funne ut noko og at det den var innlevert for ikkje var naudsynt. I tillegg var prisen ned på ein fjerdedel. Så her er det overraskingar alle vegar.

I kveld droppar eg kveldsmaten, og finn senga. Trur berre eg velje å sove meg betre.

Eg vakna med ein touch energi. For i dag hadde eg lyst til fleire ting. Ohoiiii…….

Butikk, tur, trening inne……ja, så og rydding i hytta..og vasking av klede. Skjønar..??

Annonsørinnhold

Dette er årets fineste sommerkjoler

Etter frukosten skulle eg skriva to brev som eg skulle senda. Det føltes surt og kaldt ute, så eg kledde på meg. Eg skulle kjøpe meg 17. mai sløyfe, blåbær, te og litt nøtter for å kosa meg med i kveld.

Før eg reiste hit til Valldal var eg ein dag oppe på setra, for mellomste hadde så lyst og ta seg ein tur dit medan eg var borte. Men ikkje hang nøkkelen på kroken sin, ikkje låg den i nøkkel skuffa. Ikkje fann eg den i korga eller kleda eg meinte å bruka sist eg var der.

Da eg pakka ut etter eg kom hit kjende eg noko i lomma til ei turbukse. Og JA……der var nøklane, så no skulle eg i veg å sende dei.

Da eg var i butikken og hadde funne fram det eg skulle ha, oppdaga eg at eg ikkje hadde teke med meg korthaldaren. Og JA……..eg vertoppgjeve av meg sjølv. Men det positive var at eg fekk ein tur med rask gange attende, fekk skifta til ein meir pustande utapåjakke. Kom meg til butikken og fikk handla og gjort det eg skulle.

Før eg gjekk skulle eg skifta på senga. Da eg kjem inn på soverommet labbar ein stor dorsk skapning mot meg. Den var så dorsk at eg henta apparatet før den måtte ut. Slikt besøk var ikkje velkommen. -Sjølv om han mangebeinte virka både hårete og barsk vart han vippa ut.

Ellers regnar det no, så den tenkte skogsturen er skrinlagt. Men det skal bli eit besøk på treningsrommet for full musikk om litt.

Tid, tid og atter tid. Kor blir den av? Flaksar den av garde som ei forvilla kråke…….?

Annonsørinnhold

Få oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Eg trudde når eg hadde all tid til eige bruk, da…… Men her er det ikkje slik, akkurat gått inn i mi andre veke på Muritunet. Ferdig med første veka, og den gjekk og fort.

Men til saka………eg vil lesa og kommentera bloggane eg brukar. Og eg veit, eg har vore heilt elendig den siste tida, til å lesa og kommentera. Eg har rota meg inn i lange bildeforteljingar……også var både kapasitet og tid bruka opp.

Eg kjem attende, og eg les og nokre gong så………nei, det blir for lang forklaring.

Men er klar over det er mitt tap at eg ikkje rekk det. Men eg har ikkje gløymt dykk sjølv om eg prøver å springa av meg nokre kilo medan eg speidar etter overskote. Og det kjem sjø…..

Hadde behov for å seia dette, for eg vil men akkurat no får eg det ikkje til.

Det finnest så mange hyggelege menneskjer. Over alt. Også her eg er……..ikkje minst her.

Da eg kom hit for snart ei veke sidan møtte eg ei dame som eg hadde vorte kjend med her på blogg.no. Vi har faktisk hatt kontakt i fem år. Eg hadde fått inntrykk at ho var triveleg og effektiv på bloggen hennar. Ho var mest ferdig med tida si her da eg kom, så eg hadde følgt bloggen hennar med spenning medan ho var her. Det viste seg at ho var riktig så triveleg, ho virka så ung og ho hadde eit så fint vesen at det mest stråla av henne. Ho heiter fruensvilje her på blogg.no……og her skriv ho om møtet vårt i Ut av boblen.

Annonsørinnhold

Få oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Eg tok med meg spegelrefleksapparatet mitt hit, men hadde ikkje med meg minnebrikke. Det er lenge sidan eg har bruka det, fordi ei fjør er i stykke som skal helda brikka på plass. Eg hadde kjøpt en tape som skulle gjera den jobben – men her hadde dei ikkje minnebrikke. I går kjem ei dame som låner meg hennar sin da ho får høyra om ståa.

Og i dag, i dag gjekk eg på tur med apparatet. Det var fantastisk og kunne bruka noko anna enn mobilen. Eg gjekk mest frå konseptane med å knipse. Her kjem eit lite utval.

Eg tok oppover mot den staden eg har gått eit par gong før.

Fjella og det nyutsprunge bladverket er aldri så vakkert som no.

Ein gong syntest eg tre i mengder var kjedeleg, i dag er eg hekt og fasinert av trea.

Kan kontrasten verta større, den gamle lastebilen framom nyutsprunge, unge tre?

Fortida og framtida……..stokkane skal nok verta ved.

Strekane i lufta, dei vart så mange – sivilisasjonen – det laga ein rytme.

Ein gamal trestamme og dei nye, unge, kvite…..den gamle kan mest verka usømeleg eller stikk han nasen sin berre bort i framtida?

Elva som skummar forbi, den vil verta større når snøsmeltinga får fart på seg.

Så er eg attende til Bedringens veg.

Bregnar som krøllar seg opp.

Treet er kappa og bladverket sprutar ut av det felte og ferdige…….

Over alt står det benkar så dei som er på betring ikkje skal gje opp.

 Så nærme eg meg tettstaden…….Sylte.

Heggbløming passar for forelska hjarta.

 Heilt nede att.

Og inne ventar middagen.

Takk for at du vart med :)-

Ynskje deg ei fin veke.

Ein og annan gong stemmer det. Det er godt og stemt og det vert vakker musikk.

Og nokre gong gjennom livet har det stemt. Det har stemt så til dei gradar at eg har tenkt at no treng eg ikkje meir.

Annonsørinnhold

Dette er årets fineste sommerkjoler

Den gongen eg var på tur nedover Europa med tog. Eg var komen til Hellas. Eg trur vi var på Korfu, men det er underordna. Den varme lufta som leika med sinn og skinn.

Vi skulle dra ut til ei strand og det var sannsynleg ein drosje vi sat på med, eller så var det nokon vi hadde møtt, det er heller ikkje viktig. Det var ein svart bil med opne vindauga, ei gamal modell der ein forsvann ned i skinnseta. Inventaret var i mørkt tre. Kanskje det var ein Volvo Amazon……?

Vi kom gjennom ein olivenlund og rundt ein sving. Inne i bilen spela det eit vakkert, klassisk stykke. Utom bilvindauga ser eg ei kvit strand langt der nede. Det asurblåe havet med solglitter som strekkjer seg utover til horisonten.

Der kunne mitt tjue år liv godt ha stoppa, eg fekk ei så sterk lukkekjensle at eg trong ikkje meir følte eg. Alt var berre så vakkert, ein perfekt symbiose av lyd, lukt og syn.

Nokre gong kan det stemme med menneskje. Og nokre gong blir du valt ut.

Eg var ei sjenert lang, tynn jente med fletter og briller, umælande mang ein gong men som visste kva ho ville. Ikkje direkte ein billett til popularitet.

Eg hadde og ein sterk aversjon mot folk som sleika folk oppover ryggen for å bli tatt inn i varmen, eg sto heller aleine enn gjera noko så audmjukande.

Ein dag dukka det opp ei ny jente, ho heite noko så uvanleg som Vivi, det var eit nytt namn. Dei andre ville ha ho med seg i leiken. Men ho valte meg, ein uvant situasjon. Ho vart ikkje der så lenge og ikkje veit eg kvifor ho var der, men opplevinga var såpass spesiell at eg hugsar den.

På same tida kom og ein gut og sa “eg likar deg” til meg, det var noko av det verste nokon hadde sagt. Ein gut som eg ikkje brydde meg om kom og sa noko slikt.

Det må væra to som vel.

Men dei stundene der begge vel kvarandre er fine, eg hugsar ein gong; trur det måtte væra ei etterfest og eg var slik halvveges opp i tjueåra…………eg vart sittande og snakka med ein gut.

Heile natta.

Vi fann tonen så enormt. Møtet var sterkt og vakkert. Eg tenkte; han kan eg aldri møta igjen. Opplevinga var så spesiell at eit nytt møte vil ha lett vorte ein skuffelse.

Nokre menneskjer er det nok å møte den eine gongen, slik som den homseguten den gongen på åttitallet.

Etter eg var skild opna det seg nye mulegheiter…….eg kunne sjå etter menn igjen. Ein ny og uvant situasjon, eg høyrer til det trufaste slaget, så uansett kor dårleg ekteskapet var på slutten var det uaktuelt å sjå til anna hold. Men etterpå kunne eg. Og eg såg menn over alt, i alle bilar sat det menn.

Det regna menn.

Eg opplevde livet levande og svært så spanande.

– Ut på markedet med meg, og den marknaden eg fann ut var naturleg……..eller naturleg kan eg nok ikkje kalla det…….men nærliggande, var nettet.

Og plutseleg ramla menn inn i livet mitt, ikkje fysisk – men kontakt fekk eg. Det var reint ut mykje forskjelleg. Eit svært spesielt medium og mange var kasta ut i einsemda og hadde funne fram til dei nye skjekkestadane.

Ein dag dukka han opp han frå ein heilt annan stad av landet. Kontakten var der. Den berre var der, intenst. Vi gjekk bort frå skriving over til telefonisk kontakt.

Eg vart rett og slett kraftig nettforelska, og han hadde det likeeins. Eg hugsar kriblinga når eg høyrde stemmen, dei lange samtalane, eg såg på bilete av han og var heilt oppslukt.

Etter mange, mange månadar skulle vi møtast – men så vart han sjuk og eg var så klart skuffa, men samtid fekk eg utsetting på det skumle som eit møte ville bli. Det gjekk enno meir tid og vi skulle prøva igjen. Vi avtalte tid og stad geografisk midt i mellom oss.

Mila vart slukt, timane gjekk også sto eg framom det mest spanande møtet på svært, svært lang tid. Eg var nervøs, eg var så nervøs at eg hadde mageknip.

Så var eg framme og eg har lyst og flykte frå alt, så ulideleg var spaninga.

Eg kom meg ut av bilen på skjelvende bein og framom sto “drømmeprinsen“.

0 kjemi!

Eg trur vi hadde eksakt på same vis, og nedturen var desperat øredøyvande i skjela. Å himlande du kor godt det var å koma seg der ifrå!

Det var den gongen eg lærte at det var stor forskjell på datalove og ekte kjærleik.

Men det var artig medan det sto på. Og vi veit alle at kvar helg er det nokon som vinn i Lotto, og det er sagt at uhell i spel er hell i kjærleik og vice versa.

Og eg vinn aldri.

For nokre gong stemmer alt og det vert vakker musikk………….

Eg synest lauvet er brungult på trea. Våren vil ikkje heilt jubla. Sjølv om den mest gjer det. Berre ikkje akkurat no.

Ein laurdag  er snart over. Nest siste kvelden heime på ein månad. I dag tok yngste og eg turen på butikken med mor. Etterpå fekk vi servert pizza, kaffi og kaker. Litt rart å tenkje på at eg ikkje skal møta dei resten av mai månad. Mor uttrykte at ho såg fram til eg var heime igjen, det er eg som på sett og vis er tryggheita deira.

Annonsørinnhold

Få oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Elles bor dei lunt og det blomar flittig utanfor huset. Men våren er litt sein på våre traktar i år.

Dagen starta tidleg for meg med hjulskift. Da fekk eg veta at hjullageret var modent for å skiftast ut. Og bilverkstaden ville ikkje gå god for at det ville halda turen dit eg skal på måndag. Ikkje kunne dei ta det den morgonen for eg drog heller. Eg trudde at bilen vart i orden etter EU-kontrollen og arbeidet da, men så er det både det eine etter det andre som kjem på. Eg ser ikkje anna råd enn ta sjansen, så får eg finna ein verkstad dit eg skal. Akkurat no orkar eg ikkje tenkje verken hit eller slik.

Utanfor huset eg bor i er våren ikkje kome så langt. Det ser mest ut som haust var det noko  som sa.

I morgon må eg få pakka, men ikkje heilt greitt. Eg får liksom ikkje tinga til for tida. Det er litt innballa alt. Tenkte å montera ein genser til eg skulle nedover. Kanskje eg skulle sett på den i kveld……??????

Eg får berre kome over denne kneika, for eg TRUR på framtida og at eg har noko fint i vente, kanskje eg har noko kjempefint……..

Ha ein fin laurdagskveld!

Så er vi her. Akkurat her. Der naturen er full av glede for det framom. Og vi med den.

Siste vårmånaden er i gong. Den held på å kle seg i sommarhabitten. Det er ein fryd å sjå naturen, no -, når vi har alt framom oss. Sommaren, varmen og kanskje kjærleiken……. Det grønskast dag for dag, så augo får lov til å gleda seg stort i alt dette vakre. Det er verre med nasen, men den held vel ut dette som vert spreidd utover for å få betre groe.

Annonsørinnhold

Få oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Eg sit no berre her, den første maidagen med ein fot heva høgt over sitt vanlege nivå………….ja, den andre foten må og væra med. Denne veka med både røntgen og fleire legebesøk. Men grunnen til det vassfylte kneet vart ikkje funne. Det vert behandla som ein betennelse, og så skal eg bruka foten så lite eg kan. I går heldt den på å bli kvelt av ein støttebandasje.

Kan eg reisa til Muritunet?

Det var det store spørsmålet. Om eg ikkje vart verre i løpet av helga så gjekk det, men vart eg det måtte eg kontakte legevakt prompte sa legen. Ho var ung og hadde nok ikkje den store erfaringa enno, og sikkert redd for å gjera feil. I tillegg var ho energisk og skikkeleg dedikert til det ho var i gong med. Ho ringte både hit og dit. Så eg bestemte meg for at verre vart eg ikkje.

Eg ringte og rehabiliteringssenteret og forklarte situasjonen og det var berre å koma. Så i helga skal eg vaska, pakka og gjere i stand med foten høgt heva. Det vert ei artig øving.

Elles vart det nokre lange dagar for å få oversikt, kontroll og alt slikt på slikt en må. Eg får nokre timar å spasere av etter eg er heime, det vert og ei øving når alt likevel vil væra travelt. Men da har eg nok så mykje energi at det spruter av meg.

Eg opplyste om at eg kom attende ung, sprek……..og vakker!

– Nja, vakker var nok å forlanga for mykje var det ei som meinte.

Men eg tok det som ein god spøk.

Ha ei god 1. mai, her snør det no :).

Kva er det eg gjær så frykteleg feil, tenkjer eg. For noko må det være når alt skal snuble slik.

Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

Det gjorde han politimannen i dag også. Han gikk forbi bilen søster mi og eg satt i, og han ser inn…….ser riktig lenge inn i bilen. Plutselig fyk han framover, tvikrokete, og beina går som trommestikker under han. Det var det siste eg såg før han forsvann utanfor synsvidda. Men eg har ledd mykje i dag av det synet.

Dagen starta fri med sol på.

Herleg!

I dag kom også denne fuglen som flaug frå vindauge til vindauge. Pikka på ruta og flaug opp og ned framom vindauget.

Leita han etter make skal tru?

Vart han så forheksa av seg sjølv at han sette livet sitt i fare?

På bakken oppheld det seg katter, dei kan gjere slutt på livet til ein forelska stakkar frykteleg fort. Dette har skjedd fleire dagar no. Denne pikkinga og flaksinga. 

Kanskje er det fleire, eller kanskje er det berre denne eine…..?

 (1. videosnutt-innlegg med ein forelska ein)

Dette var før fridagen min hadde kome i gong. Medan frukosten vart fortært. Eg fann ut at byturen fekk vente, reiste eg tidleg nok på måndag rakk eg turen inn til byen da. Men eg kunne sjå kva dei hadde på sentrum her av treningsklede først til dei fire vekene min vart tanken.

Det var berre det at den foten med eit kne ca. midt på ikkje hadde vorte betre, heller verre. Derfor måtte eg sende ei melding til legekontoret. Fekk time kvart over elleve, og kvart på var eg klar.

Eg kunne dra innom bilverkstaden for å tinga tid for skifte av hjula i samme slengen tenkte eg. Sommerdekka måtte på.

Men kvar var hjula……?????

Dei sto ikkje der eg trudde. Da er det ein bitte liten tanke startar å spire….. Var det ikkje slik at dei vart kasta fordi dei var såpass utslite i haust……..?

Og det var nok slik. Eg kunne rive meg i håret og alt slikt, men det vil ikkje hjelpe. Eg må finna ei løysing, og aller først bruke tid på å fortvila litt.

Eg dumpa inn i bilen og vrei rund nøkkelen – utan reaksjon!!!!!

Og eg som skulle væra ferdig med dei sju magre no, det var dei sju gode som skulle starta dette året……. Eg sat i allfall inne i ein heilt daud bil.

Eg bikkar meg attende til huset og bankar på hos veslesøster.

Ingen reaksjon.

Opnar døra og hunden hennar kjem meg i møte. Så ropar eg namnet hennar.

Ingen respons.

Ropar fleire gong. Eg høyrer noko romstering som eg trur kjem frå soverommet. Kanskje ho kavar etter krykkjene sine tenkjer eg, kanskje har ho smerter slik at ho vil væra i fred. Så etter og ha stått der ei stund bikkar eg meg attende. Prøver ein gong til for å fastslå at bilen er like livlaus. Eg får ringa legekontoret og fortelja om ståa, men kjem på eg skal prøva å ringa søstera mi først.

Ho tek telefonen, ho kan køyra, eg ringer legekontoret for å høyra om det går bra om vi kjem for seint……..i det heile. Eg kjem meg til legen.

Der blir eg klemt og kjent på, og det blir teke ultralyd. Og jau da, der inne er det vatn i stor mengde. Enden på heile er at eg blir sendt til røntgen, for legen er ikkje sikker på om det er så lurt med rehabilitering no.

Blææææææ!!!!!!

Så eg er lei og kjei og oppgjeve og oppgjeve, og sa eg at eg er OPPGJEVE!

Eg har lyst til å grina, men eigentleg blir det også tragikomisk når det ballar seg på slik. Likevel lurer nokre frustrerte tårar.

Så det vart bytur på meg i dag likevel. Vi anløp foreldra våre, for søster mi var ikkje kledd og ho heldt på å verta sjuk etter ei stund, ho slit med daglege smerte pga. av MS’n sin. Mor og far hadde koka kaffi og smurt nistepakke åt oss, mor hadde funne fram betre egna klede for henne.

Den halte hjelper den blinde………her var vi ein meir eller mindre redusert gjeng, men alle bidrog med sitt. Og eg fekk gjort det eg skulle.

På torsdag er det ny legetime og studering av bilde av kne. Reknar med det er slitasje gikta som har funne kneet. Eg håper eg kjem meg i veg. Eg var innom Stormberg i Kristiansund, og dei var så snille å henga til side ein del klede som eg kan koma innom på måndag å prøva, om turen går sørover til Valldal.  

Og dette er nok så kjedeleg å lesa om – men kva anna kan eg gjera enn å skriva det av meg?

Vi møtte mi yngste, og vi åt middag saman alle tre. Yngste og eg vart einig om at tre veker er for lang tid enno til å væra frå kvarandre. Da vi drog var augo hennar like banke som da eg kom. Ikkje berre, berre å vera 18 år og skal bera eit vakse liv på skuldrene. Enno er det trong til å væra lita.

No står bilen og ladar, for det plukka far fram da vi var framom på tilbaketuren. Og eg fekk ljos i bilen, så eg klarte og sette minus og pluss rett. Da kan dagen fortsetja som den skal i morgon. Så da gjenstår løysinga på korleis eg skal greie å kjøpe hjul………….men eg finn nok den også.

I morgon startar dei sju gode åra, det var ikkje på overgongen til eit nytt år det skulle skje. At eg ikkje skjøna det………..