Når ein kjem ein stad er det sagt ein skal ta skikken dit ein kjem. Slikt må ein forsøkje og etterleva.
Eg registrerte ein av dei første dagane eg kom hit at det var sett fram fat med pistasjnøtter. Så hyggeleg tenkte eg.
Ein dag eg skulle veg å trena i trenings-salen, såg eg eit fat stå der med nøtter etter treninga. Jau, det kunne absolutt smaka med ei pistasjnøtt heller to. Så eg tok ei nøtt å putta inn i munnen. Salt var dei ikkje, og dei var nokså harde å få inn i munnen.
Og så gikk det opp for meg den steinharde sanninga; det var ein STEIN eg hadde putta i munnen!!!
Den kom fort ut av munnen, og eg kika meg skamfull rundt om det var om det var nokon som såg meg…….
Og akkurat det kan ein aldri være sikker på -.
6 kommentarer
hi hi ,sånn går det når ting ser likt ut ,men det var jo vakre steiner da :=)
Ha – ha! Håper at tanngarden er intakt! 😉
Hoppla! Man forstår jo at du er en dame med humor, ellers hadde du aldri fortalt oss det. Kos deg med noe annet og smil i vei! Klemsiklem 🙂
fruensvilje.blogg .no: Ja, disse stenene passa best til å se på :D.
karidansen: Heldigvis var ikke dette en grådig dag, så utenom en småskadd selvfølelse, gikk det bra :D.
natheless: Noen ganger er det som skjer for dumt til ikke å dele :D.