Ost + høvel vert ostehøvel. Og den første ostehøvelen var laga etter modell av……akkurat ein høvel….sto det i Wikipedia.

Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

Ostehøvel sa Frodith, og ostehøvel skal bli.

Den 4. utfordringa eg fekk sist veke da eg bad om å verta utfordra med ord eg skulle skriva noko om. Og kva kan ein skriva om dette verktøyet anna enn at det er norsk oppfinning. Thor Bjørklund heite mannen og budde på Lillehammer. Dette var i 1925 og 1927 var den i produksjon.

I dag er mange ostehøvlar på marknaden.

Eg har fleire. Før eg drog ut av huset i dag hadde to vore i bruk. Den med svart skaft er gåvmild på skivene og passar til kvit ost. Den i metall passar til den brune osten. Eg har att havregrynskjeks frå jula, på den er det godt med brun ost.

Geitost.

Så dette er to eksempel av uvaska ostehøvlar.

Eigentleg er eg ikkje så overlag glad i den brune osten. Men eg brukar å kjøpa den til jul. Seinare kan eg bruka restane om eg skal laga duppe til potetballen.

Eg var også ein tur framom foreldra mine i dag. Fann fram nokre av det utvale dei har. Det var denne eg først tenkte på. Det var den yngste her i huset som laga på sløyden.

Til morfar sin.

For han har i mange år slitt med noko som heiter nervopati. Motorikken har vore dårleg i fleire tiår. Så ho tenkte at denne skulle vera lettare for han å få grep.

Den neste er det eit anna barnebarn som ga dei til gåve. Ein vikingostehøvel. Den passar eigentleg bra saman med ei jomfru, ei jomfru måla inn i eit bord…..sjølv om vi historisk bikkar riddartida.

Til slutt vil eg pressentera ein ostehøvel i sølv. Mønsteret heitar Anitra. Mor har aldri vore så glad i dette mønsteret. Men da dei møttest hadde far allereie kjøpt sølv. Så da var de avgjort.

Ostehøvel må eigentleg væra eit fint samleobjekt slår det meg plutseleg…… Men det får væra ein annan sin jobb å gjera. No ar eg sakt litt om ostehøvel og ostehøvlar.

Har du mange ostehøvlar i di skuffe?

Den første dagen i eit heilt nytt år. Eg har tatt det heilt med ro og kost meg og køyrd ein super usosial dag.

Annonsørinnhold

Netthandelen tømmer lageret: Siste sjanse på kvalitetsvarer med opptil 75% rabatt

Det å vakna til første dag i eit heilt nytt år er skikkeleg god. Det låg eit kvitt strøk over naturen. Det datt nokre filler utanfor vindauga.

Eg heldt på å gløyma å henge opp flagget til eg fekk ein snapp. Det er da første nyttårsdag og flaggdag. Fekk opp flagget og det slo friskt i blåsten.

Eg sette fram dei to pakkane eg ikkje hadde opna.

Eg rista brød, koka kaffi, smurte på. Sette det fram.

Eg hadde tent opp i omnen. Kjende kor eg gledde meg til å sette meg ned, nyte den første dagen i året. Med frukost og med nyttårskonsert.

Det å sitte å høyra på musikken og ha eit heilt år framom er fantastisk herleg. Eg har gledd meg over nyttårskonsertane sidan eg var tenåring. Musikken, krafta, gleda og optimismen.

Slik har dagen min vore…….ja, eg har snakka med folk på telefonen, ønsket godt nyttår……..slikt.

Eg vart bedt eit par stadar i dag, men denne dagen var min. Den første dagen i året var min.

Eg har hatt ein nydeleg dag. Og så har eg ingen nyttårsforsett. Ikkje for det eg ikkje treng, men eg forsøkje å forbere utan forsett.

Godt nyttår. Har du nyttårsforsett?

Dagar har gått. Som eit hurtigtog gjennom dagane har tida gått. Og oppgåvene har stått i trengsel.

Annonsørinnhold

Netthandelen tømmer lageret: Siste sjanse på kvalitetsvarer med opptil 75% rabatt

I dag kan eg eiga tida mi sjølv. Så eg ynskjer denne dagen lang og mest uendeleg. Huset har vore fullt av folk. Det er både triveleg og koseleg  og arbeidsamt.

Tida før jul vart spesiell. Vi fekk ei gravferd midt i alt. Etter bisettinga henta jentene og eg roser. For her har eg og to gravlagt. Derfor tok vi turen bort for å leggje på blomster for ein altfor liten gut og ei alt for lita jente.

Mest litt symbolsk var dette på den mørkaste dagen i året, da sola snur.

Sonen vart med heim frå byen etterpå. Da var to av mine komne heim til jul.  Og dei neste dagane var det berre å setja opp farten. Dei små nissane eg laga av trolldeig for 10-15 år sidan hadde hatt tida si. Vi får prøve å lage nye til neste år.

Vesle julaftan kom mellomste heim og ho hadde til og med bakt småbrød og koka karamellar som ho tok med. Da var juletreet på plass og vi kunne ta ein tur til besteforeldra. Plana om lutefiskmiddag den kvelden måtte vi skrinleggja.

Vi starta med rømmegraut på dagen julekvelden. Søster mi, som ikkje et sukker, fann mandelen og fekk derfor marsipangrisen. Kokte ris både til grøten og til riskremen første juledag.

Julekvelden var vi her alle. Mor og far, faren til barna mine, yngste søster mi med dotter og gjengen min. Det er svært hyggeleg å være såpass mange. Praten gjekk på høgt nivå.

Men da to av dei mest høglydte i selskapet, som også generelt snakkar mest om det dei er oppteke av, var heilt einige om det var best å ikkje snakka så høgt om det dei meinte, da fekk eg meg ein god latter.

Dei to jentene mine var ei svært god støtte, dei sto på og hjelpte til med maten, bordekking og rydding.

Julefrukosten har vorte mest det viktigaste julemåltidet. Det å setja seg rundt eit bord med heimlaga brød og mykje godt pålegg er herleg.

Jula er mykje mat.

Samværet er viktigast, så maten og til slutt gåvene.

No har ikkje vi ungar i jula vår for tida, vi kan alle kallast voksen. Den eldste er 92 år og den yngste 19. Vi har ei jul under kontroll. Ingen som går frå konseptet med gåvene.

Men eg fekk mykje fint og slikt eg ynskte meg.

Utdeling av pakkene.

I går starta folk å reisa. Først foreldra mine. Dei var redde for været som var meldt så dei for etter frukosten. Sonen, tantebarnet og faren til barna reiste først etter middag. Faren kom seg heim til været starta. Men det vart nok ikkje så ille her i midt Noreg.

Så da er jentene og eg att. Dei vert her enno nokre dagar. Men nyttåret vil dei feira i byen.

I dag har vi teke dagen med ro.

Jula er frykteleg koseleg med mykje folk og så er det kjempegodt når det stilnar av. Når ein kan krypa opp i stolen. Koka seg ein kopp kaffi, ta fram data’n for å blogge eit innlegg.

Riktig god jul.

Litt huff og buff og latter må til, vi er så mange og så ulike……..

Annonsørinnhold

Hoka på salg: Kupp årets modeller til nedsatt pris

I ein enkel familie kan det være mange utgåver av oss.

Da ungane var små var det tre familiemedlemmar som heldt på å gjera meg tullete når dei var samla innan dei same veggane. Ingen hadde den blandinga av dei høfelege og sosiale eigenskapar som lagar smidigheit.

Dei veit alle tre om at eg syntest det kunne væra i overkant krevjane.

Nokon skulle oppdra der det låg utanføre området, nokon bruka humor der den ikkje var riktig å bruke og nokon hadde syndromatikk. Og eg prøva bruka smidigheit som skulle vega opp for alt.

Ei eigentleg håplaus oppgåve.

Trur vi alle kjenner igjen eit snev av det uperfekte, der det ikkje går på skinner. Der viljane buttar, forventningar lagar snubletrådar og tida er ikkje på parti.

Jula kan absolutt væra ei overfølsam tid.

Nokon er julete langt inn i margen, startar med jul mest før butikkane som skal tjena på jula. Andre vil greitt berre hoppa over heile greia. Og så har vi alle variasjonane i mellom.

Det handlar om så mykje, om relasjonar, ønskjer, forventningar, økonomi og nettverk.

Mi jul vil eg skal handle om varme og hygge. Det er for det eg kan……eller trur eg kan. Men det er ikkje sikkert alle dei eg blandar inn har dei same forventningane. Eller at dei forstår arbeidet som faktisk ligg attom for å få den velkjente jula til.

I kveld skulle yngste koma heim, ho var heilt knust da ho ikkje rakk bussen. Våt var ho og.

“Eg tek å ringer når eg ikkje synest så synd i meg sjølv” sa ho.

Ho kjem i morgon.

Eldstemann trudde eg kom i morgon -, men han hadde så mykje å gjera og syntest eg stressa alt for mykje. Dei kunne hente juletre den 22. meinte han, inga sak det.

For eg tenkte eldste og yngste kunne ta den oppgåva i år. Henta dei tre trea som brukar å verta henta.

Berre å slenge fram eit tre meinte han.

Eg forsøkte å forklare at eg skal både hente bil i ein by, jobb, ei sannsynleg gravferd, få opp tre med pynting til besteforeldra og at den 23. skal vi ha gjester og alt på plass.

Han syntest eg stressa alt for mykje.

Eg kan berre ta ansvar for det eg forsøkjer å få til. Og eg tenkjer vi skal ha det hyggeleg. Trur vi får og det. Sjølv om eg ikkje har tid og andre på part.

Alltid.

Det blir jul likevel.

Eg er berre i eit hektisk mood for tida. Og det har ingenting med jula å gjere-.

Annonsørinnhold

Netthandelen tømmer lageret: Siste sjanse på kvalitetsvarer med opptil 75% rabatt

Men av og til er det berre slik. Dagane er berre enkelt slik vegg-til-vegg-teppe oppteke.

Plutseleg skjøna eg at det mest var jul. Eg hadde vaska ei skuffe og kandisert frukt. I rein desperasjon baka eg ein brødsort og vaska nokre fleire skuffer etter eg kom heim utpå kvelden igår.

No er det avtaler i haug og dung.

Kom seint heim i kveld også. Skal svært tidleg opp i morgon.

Så eg må straks legga meg.

Her er nokre bilete frå søndagen da eg skulle veg å henta bilen. For ein gongs skuld hadde eg vore i eit lag der eg kunne gå heim……..eg slapp det i natta…..for eg fekk sitja på med nokon som tok kvelden utan alkohol. Men eg tok med meg boffen på søndag og fekk ein god tur i vinterettermiddagen med ein måne som mest var full. Og oppe i huset skein ljosa ut gjennom vindauga.

Heime hadde eg ei jente som las og las og las. Ho var så stressa at ordet stress ikkje dekka situasjonen. Den første eksamen skulle gå av stabelen.

Neste kvelden ringte ho meg, da sveva stemmen opp under taket. Kanskje er det den einaste eksamen ho vil kjenne ei så stor lette etter var over. Ho vert meir vant til heile situasjonen. Den første hausten er nok den verste.

Det er onsdag, eg har hatt to kveldar der eg har vore ute å ete. Som er rett så triveleg.

Eg har nok mykje eg må gjera dagane framover, ikkje berre heime og privat. Men absolutt det også. Det er snart jul og huset vil verta fullt av folk.

Derfor seier eg berre god natt. Men eg gleder meg til eg atter kan bruka meir tid her saman med dykk.

I går var det først søndag i advent. Ein dag med lange tradisjonar. Heilt frå eg var lita.

Annonsørinnhold

Hoka på salg: Kupp årets modeller til nedsatt pris

Kvelden var komen. Yngste, som ikkje har førelesning i dag, tok ikkje bussen attende i gårkveld. Vi skulle ha adventsstund. Det kan hende dei var med i fjor eller året før det, ho, eller nokon av dei andre. Men stundene frå barndomen er det mange år sidan.

“Så tenner vi eit ljos i kveld…”.

Eg valte å føra denne tradisjonen vidare. Frå min barndom, som ikkje alltid hadde like heldige utfall. For det kunne henda det vart SÅ seriøst at det ikkje gjekk å væra alvorsam. Og mor, som var ei seriøs dame, syntest ikkje tre knisande småjenter var spesielt artig. Da kunne det hende stunda fekk ein brå slutt og songboka vart lukka og lagt på hylla.

Ei slik stund skulle væra koseleg, så om den var så full av forventningar at den av og til slo krøll på seg, tok eg likevel stafettpinnen med meg vidare.

Vi tok fram bøker og leita fram songar. Den første søndagen skulle den ikkje vera heilt overjul. Forventningar og progresjon var viktig. Slik som det var det da eg var lita.

I gårkveld tok eg fram den songboka som vart aller mest bruka.

“Den store barnesangboka”.

Den var sunge, beint ut, i filler. Den vart sunge ut av, ikkje berre adventstida, men bortimot kvar kveld frå førstemann var bitteliten og vidare framover i mange år. Det vart lenge i teneste for ei enkel bok.

Eg var glad for at yngste ville væra med på dette stunte og stunda. Og det vart på ingen måte kleint.

Men da barndomens minne vart bretta ut med bladsider med bilete og slik omtrentlege tonar, vart jenta stille –.

Eg såg at dette vart sterkt.

For det var rart å opna fortida slik.

Ho ville gjerne at eg song….

Og alt vart riktig fint, vart og koseleg. Akkurat slik det skulle væra. For av og til er det fint å ta ei reise attende gjennom ei fillete bok. Både for den unge og den eldre.

Vi kom oss så vidt ut mellom mørke i dag. Og mørkare vil det værta i tre veker enno -.

– Men ein tur ut i eit ljos som forsvinn mest før det har vorte ljost, var godt. Det var friskt og det hadde kome eit melisdryss over jordene.

Vi ville sjå om vi såg nokre brukbare juletre for høgtida framom.

Mørket som heldt på å vende attende gjorde at bileta vart uklåre. Men som stemning legg eg dei inn….

Vi måtte opp den bratte bakken. Opp den bakken her planta far og eldstemann tre for mange år sidan.

Dei er ikkje så lette å sjå trea på bileta her….. Men vi fann nokre som vil høve. Vi likar breie -, foreldra min smale – og søster mi små tre. Vi brukar furu alle, sjølv om det også var planta gran. Fleire av grantrea hadde skikkeleg juletreform.

Ljoset på denne tida av året er så fint. Når temperaturen er så god som i dag kjenner ein på lykka av å være ute.

Det vart ikkje så lang ein tur, yngste fekk våte bein i joggeskoa. Alt regnet dei siste dagne hadde laga vått og sleipt underlag.

Etterpå tok eit varmt hus imot oss og omslutta oss -.

Der eksamenslesing og laging av middag og slikt står på programmet no. Før vi skal tenne det første adventsljoset seinare. Så da spørs det om vi kremtar oss til med å synga nokre songar eller vel ein cd.

Har du tradisjonar første søndag i advent?

Ein høyrer suset utanfor husveggene. Mest som eit dønn. Det er vêr. Mykje vêr.

Annonsørinnhold

Oversikt over salgene: De beste kuppene nå

Det bles og regnar. Eg les om leirras, jordras og stengte vegar. Så slik er det tid for no.

Eg finn fram stjerna, den sjuarma ljosestaken og adventstaken.

Ein treng ljos.

Mørket kjem tidleg.

Der er berre å fyra og tenne ljos.

Rakk ein tur ut mellom regnelingane. Fekk inn fleire sekkar med ved.

Yngste har vore på mørkloftet etter varme klede. Dyra ligg slengt utover golv og i sofaen.

Dette er Miranda. Sjefskatta.

No sit yngste å les, eksamen er ikkje så langt unna. Ho skal lesa eit par timar til.

På omnen står to gryter; i den eine pinnekjøt, i den andre karamellar. Vi skal kose oss inne i varmen medan det huskestuar utanfor. For det er viktig å finna kosen, uansett årstid, situasjon og gjeremål.

Ynskjer deg ein riktig fin laurdagskveld.

– For tid er noko flyktig om det er frå dag til dag, eller det tek mange år i jafset…..

Annonsørinnhold

Hoka på salg: Kupp årets modeller til nedsatt pris

I går starta eg å skriva om ein dag for seksti år sidan, og været da. I går var det litt betre, men det regna. I går for seksti år sidan regna og blas det, skikkeleg blas. Og i helga feira vi denne dagen som var seksti år sidan i går.

Det vil seia, det er no akkurat ei veke sidan. Sidan feiringa. For tida går så fort, og avsporing til noko anna er så lett. Så sjølv om eg vil skiva, vil fortelja og kunne dansa med orda………så går tida frå meg.

Og det eg skreiv på  forsvann.

Så da får eg i dag – som er ein dag tidlegare i veka – skriva om dagen som vart feira i helga.

(Og blir du litt forvirra her, så ikkje bry deg om det….det handlar berre tida som fer så fort, at ein og kvar kan verta forvirra).

Altså sist helg.

Dagen som var 60 år sidan 3. november. For da var det så mange år sidan mor og far gifta seg i 1956.

“Vi bør mest feira” sa mellomste syster mi.

Da var det ikkje mange veker att.

Eg hadde tenkt det same.

Enn om dei også fekk seg ein tur og at vi tok feiringa i Trondheim.

Vi vart einige om at dei hadde nok like stor glede om vi tok det heime hos henne, at det å gå ut kunne fort krevja for mykje. Og vi gjekk for helga før-, for da kom eldste dotter hennar, som også er det eldste barnebarnet, heim.

Etterpå viste det seg at det nestyngste barnebarnet også skulle heim denne helga. Så slik vart det at alle dei seks barnebarna kunne være med å feira.

Og nokre hadde med seg kjærastane sine. Så sist søndag var vi tretten benka rundt bordet. Det talet gjekk heilt fint.

Det var ein skikkeleg koseleg dag og kveld. Praten summa frå første stund. Da folk sat ved bordet høyrdest det mest ut som lyden i eit samfunnshus fullt av snakande menneske.

Alle -, om dei var født eller ført inn i familien på kjæreikens store venger, snakka, lo og treivs.

Slikt er så bra. Ei skikkeleg vitamininnsprøyting i haustmørket. For mørket kom også denne kvelden. Og det aldrande “brudeparet” heldt ut. Dei stråla i skinet frå talgljosa.

Etter kvart måtte folk reisa-. Slik er det med tida….sjølv om ein feirar. Og at dressen til far hang att heime, det har ingenting å seia, at kvelden var feira utan slips.

Men vi, – eg, vi hadde senger oppreid.

Neste morgon kosa vi oss med frukost før vegen gjekk viare inni framtida.

Ei framtid eg ikkje kunne rydde meg nok tid i. Ikkje før i kveld. Med å skriva om tid og feiring.

Riktig fin kveld til deg som les, og ikkje gje opp variarande produksjon av orda 🙂 <3

Like før midnatt sit eg her. Sjansen er rimeleg stor at eg gjer det om to månader også. I mellom må fleire ting på plass.

Eg har tenkt fleire enn ein gong at dette er da eg skulle starta. Med å vaska, baka og gjera det ein gjerne vil få til. Om eg starta no rakk eg kanskje det meste. Enno er det ikkje for seint. Men i kveld vert det ikkje.

Annonsørinnhold

Netthandelen tømmer lageret: Siste sjanse på kvalitetsvarer med opptil 75% rabatt

For i kveld er dagen ferdig og natta skrapar på døra. “Eg vil inn” seier ho, og slik vert det.

Straks.

Men ei lita stund vil eg sitja her å høyra på at elden knitrar i omnen. At kropp og sinn møtest i fredeleg sameksistens. For eg er heime i eige selskap etter ein dag borte.

I morgon kan eg starta planlegginga. I morgon, i morgon, men ikkje i dag…..

Eg har hatt ein fin dag. Sjølv om køyring med sommardekk ikkje gje dei gode kjenslene. – Når ein ser gradestokken dukkar ned i det blå. Da var det berre å ta verda skikkeleg roleg og sleppa forbi alt attom.

Men nokre planar har kvelden vorte bruka til.

Slik og slik og fordeling -.

Til helga skal vi feira mor og far. Den 3. november har ekteskapet vart i 60 år. Det bør feirast. Så vi tek dei med oss til Trondheim der alle, både vi borna og det neste leddet, vil være med å feira dei.

“Eg skulle vore innom butikken for klede”, sa mor mi.

“Har du ikkje noko da” sa eg -, jau, ho hadde det. Men ein ny overdel ville ho gjerne finna. Og det synest eg mest ho må få, sjølv om eg synest ho har mykje klede. Det er liksom eit lite ynskje på ein så stor dag. Så får leggja det inn i morgondagen. 

Dagen skal både duppast i bassenget og køyrast hit og dit.

Men no dett augo straks att, så natti natt, eg håpar du har hatt ein vedunderleg dag.