Ein dag med motsetningar som ro og dramatikk. 

Men å vakna, berre gå rett ut å drikka eit glas vatn i sola. Medan dagen ligg åpen framom, utan anna innhald enn det ein finn på. Det er så godt!

Annonsørinnhold

Spar stort: Kjøkkenutstyret du kupper på tilbud nå

I gårkveld reiste vi opp på setra. Vi starta med eit bad i vatnet. Seinare vart det både kortspel, yatzy og ein tidleg kveld.

Eg sat nedmed elvebredden og let meg forsvinna i naturen og alt det vakre, før yngsteberta sto opp. Da ho gjekk på do vart boffen sittande igjen å spekulere på kor det vart av henne.

Og han var godt fornøgd da ho dukka opp igjen.

Før vi tok morgenbadet, tok vi ein runde med solhelsing. Spesielt å gjera det ute attmed vatn, i sola.

Vi snakka om å ta ein bertur, men da koppvasken vart teke, fann eg ut at meir også kunne få ein vask. Yngste sit og les i seterboka om ein gong besteforeldra var oppe.

«Kan vi ikkje henta dei», spør ho.

Ein god ide, så eg gjer frå meg medan ho går ut for å henta noko å pynta bordet med.

Med eit vert eg vars eit spetakkel ute, eg fer ut. Litt lenger borte ligg jenta på bakke mellom to hundar i vill slosskamp.

Både jenta og hundane var delt, ja yngste kom seg bort frå dei før hundane vart delt – men da var skaden eit faktum. Så det endte med lege, stivkrampesprøyte og mange tårer.

I tillegg har vi ein sliten hund.

Vi kan ikkje skylde på anna enn at av og til går ikkje alle ting slik dei skal. Og nokre gong tåler ikkje hanhundar kvarandre, uansett kor bra dei er kvar for seg.

I kveld er det ein sliten, men fatta stemning i huset. Og så får vi håpa at yngste slepp å få betennelse i bitta. Noko arr blir det nok.

Å gå mellom to sinte, store hanhundar bør ein ikkje. Men min yngste er ei både modig og kjempende sjel, med eit stort hjarta.