Eg vakna og tenkte; det er litt likar.
Sjølv om det høljar ned og vinden river i alt den kan rive i, kjennes denne dagen litt betre. Litt betre enn på snart ei veke.
Det verste tek ei veke, tenkte eg. I morgon kveld er det ei veke sidan eg punkterte framtida. Den framtida som låg framom da.
Eg har hatt nokre dagar som har vore så forferdeleg at eg måtte gjere-, finne på alt, sette lyd på øyra, ha fristunder frå tankane. Dagen starta med sorg og kvelden avslutta med sorg. Og eg har gjort framstøyt for å forandre den avgjersla eg tok sist fredag. Utan det var noko hjelp i det.
Så eg må vaske ut……….
https://www.youtube.com/watch?v=PZ2gOwJmqik
Og ute regner det. Regner. Regner og regner. Til og med naturen tek vasken.
I dag greidde eg å kjenne dette var over utan den sterke smerta.
Så framtid, hello, here I come….
Eg er på veg inn i framtida, sjølv om det er haust og forelskinga som har herja i månadsvis er slege ut med vaskevatnet.
No skal eg koka fårikål, for eg har nokre fritimar framom og det er haust.