BforB

Her om dagen tok eg fram ord frå seks år og åtte månader sidan.

For så lenge sidan er det sidan eg starta å blogge.

Eg leita etter alt.

Mest……

Da……..

Kvar var eg og kor skulle eg?

Og i himmelens namn skulle eg finna energi?

For eg var heilt skrapa. Og verres skulle det verta viste det seg.

Eg ville så mykje, men til slutt berre kava eg. Husken og evna til å snakke forsvann.

Og eg vil seia blogging likevel førte framover, for den har klarert gjennom desse åra. Og det var derfor eg starta å skrive på dette viset. For å finne fram i alt som kjendes feil, kva og kvifor……

Denne første bloggen slutta eg for mange år sidan etter to år. Men eg har skreve mest heile tida.

To andre bloggar opna eg og, før denne eg har i dag. Den eine sletta eg og den andre finnest enno, men på ei anna plattform. Den tenkte eg etter kvart å skriva om andre med å gjera intervju. No ligg den i dvale.

Men eg legg ein link til eit innlegg for fem år sidan i den første bloggen. Kroppen hadde starta å slå krøll på seg. Krølla seg feil. Men eg prøva å gjera Solhelsing, ei øving i yoga. Eg prøva å få meg til å verta betre…….

Trykk på bilete, så kjem du dit og til innlegget som Solhelsing:

                                                                                                    (Google)

I dag vil eg ha skikkeleg problem med å utføra dette. For kroppen har svikta meir. Men eg er likevel betre. For i dag gje eg meg mykje meir plass. Så sjøl om kroppen er sviktande har eg det likevel mykje, mykje, mykje betre.

Og kanskje kan eg greia Solhelsinga att. Eigentleg trur eg at eg skal. For eg er sikker på at det er mange som har slitasjegikt og likevel greier mykje -.

Har du blogga i mange år?

Kvifor starta du?

Mett er eg her eg sit. I ljoset frå teljosa på bordet.

Annonsørinnhold

Hoka på salg: Kupp årets modeller til nedsatt pris

Akkurat no sit eg med musikk på øyra. Den treff rett inn, inn til det indre av meg. Eg likar ta på meg headsettet og bo i musikken.

I dag har eg støvsuga teppa i stova grundig. Når ein har ein ullhund må ein rekna med alt som følgjer med. Det er ikkje mykje hår etter han, men ulla samlar seg i skavar.

Helga er godt i gong. I dag vakna eg til ein dag godt i gong. Atter.

Kvifor søv eg plutseleg så lengje? Eg skal ikkje påstå eg la meg kjempetidleg, men likevel. …..Må eg til å setja på ringarklokka i helgene???

Dagen har vore heilt utan stress. Berre smårydding.

Noko av det første eg gjorde var å ha enno meir sukker i sirupen. Eg er i gong med noko eg har tenkt i mange år; kandisera frukt. Er komen til dag fire. Prosessen tek to veker. Spent på resultatet.

Det er så godt å ha ei helg utan planer. – Men vurderar å laga smultringar i morgon. Smultringar er ikkje nokon favoritt, men vermer ein frosne er dei gode nok. Faren min er glad i dei, så for å gleda han gjer eg det. Og det er overhovudet ikkje noko offer. Når ein får ha ein så voksen far må ein stella fint med han.

Elles vert jula slik den har vore i mange år. Huset fullt av folk. Ungane, foreldra mine, søster, tanteborn og far til ungane. Det vil seia vi vert ni stykke. Når ein er så mange vert det og mange hender som hjelpe til. Det er ikkje så sikkert at ein kan rekna med at det vert slik i årtider framover. Eigentleg er det rett så koseleg dei dagane det står på.

Men i kveld er eg for meg sjølv. Eg synest det også er svært fint. Trivest inne i hovudet mitt med musikk og tankar i ei herleg røre.

Riktig god helg.

Dette er ein dato som alltid  vil være viktig.

Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

For på denne dagen for 23 år sidan vart eg kjent med ein lita ei som kom inn i mitt liv. Ei som var så full av tillit at ein merka det frå første stund.

Ein rar ting å skriva kanskje, all den tid alle babyar er det. Men ho hadde noko i seg, noko som sa at no leit ho på oss ho var kome til med ei spesiell tyngde i det og den ho var.

Enn å væra så heldig å få ei jente når vi allereie hadde fått ein gut.

Denne jenta har vist seg å væra ein fantastisk person som vil alle berre godt. Ho møter verda med eit stort smil. Ho har eit stort hjarta.

I år har ho eit friår med å arbeida. For det er ikkje heilt lett dette med vegen vidare.

Men ho er glad i å skriva tekster og å syngja. Så eg vil gratulera jenta mi med dagen og samstundes dela ein av songane ho har laga for to år attende.

Eg vaknar til ein kvit dag. Det snøar utom mine vindauga.

Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

Nokså upraktisk i den vaksne verda. Brøytestikke, brøyting og får vi eigentleg nokon til å brøyta….

Og kjem eg meg dit eg skal i dag?

Men kva var dagen utan ørlite spaning -.

Eg set på meg headsettet og set på julemusikk. Ein av dei varaste og skjøraste innspelingar  eg veit om, med ei kraft som sette meg heilt ut førstegong eg høyrde den.

Ein juledag for tre år sidan.

Eg kom inn i ein heim der jula ikkje var prangande, eit lite, skeivt juletre sto skola opp med noko julepynt. I tillegg var det ei julestjerne i vindauge.

Eg skulle få høyra ei ny jule cd, og det var denne med familien Akselsen.

Musikken trefte meg så kraftig og eg fekk den sterkaste juleopplevingane på lang tid der i det enkle og skeive. Denne stova der overdådigheita ikkje budde.

Her kjem Juledrømmen med Akselsen:

Forvirra sit eg her. Forstå det den som kan at det går an…..

Annonsørinnhold

Oversikt over salgene: De beste kuppene nå

I gårkveld var det eit forrykande vêr. Eg måtte berge inn boffen da haggelskot vart sendt mot jorda…..altså haggel som i snø…

Litt seinare dundrar det laus med lyn og dunder og brak. Så boffen spring frenetisk i rund i stova og skal skremma vekk alt.

Det neste som hender er at det vert heilt mørkt. Etter nokre blinkar.

Da krype eg likegodt til køys. Halv ti om kvelden. Ikkje noko å sitja opp etter da.

Der får eg ei natt -.

Vakne periodar og aktive draumar i ein skikkeleg lapskaus. Og det verste, eg søv fram til halv ellev!!!

I DAG!

Det er jammen greitt eg avspaserar for tida, men måte på -.

No får eg rista av meg natta, finna fornufta, lufta og springa etter dagen.

Ha ein vaken onsdag alle som ein.

Eg presenterte meg inn i mobilen. Det var eit ukjend nummer det vart ringt frå. Så tenkte det var best. Å seia namnet sitt, heile namnet.

Annonsørinnhold

Netthandelen tømmer lageret: Siste sjanse på kvalitetsvarer med opptil 75% rabatt

Han i andre enden presenterte seg også.

Eg forsto med det same. Det var seljaren som ringte.

Bileseljaren -.

Etterpå sat eg att med vala.

Alt var opp til meg. Eg kunne få bilen reparert eller eg kunne få ein ny bil. Mitt val. Eg skulle få låna bil om ein par dagar.

Men korleis skal eg kunne ta dette valet?

Helst har eg ynskt meg nokon som er synsk, som har fortalt meg kva som er lurast og best å gjera.

Eg får finna fram til nokon som veit meir om bil enn meg, helst opp til fleire.

Skal eg ta på å leita etter ein ny brukabil, og finn ein som høver ynskja mine?

Eller skal eg seia at dei kan gå på jobben med reperasjon, som vil seia å skifte motor?

Som igjen vil seia ein kostnad ikkje slik frykteleg langt unna verdien av bilen. Eg forsto det slik at dei dekka alt.

Dei snakka om meg fortalte han, seljaren. Om uflaksen, for dette kom uventa. Noko som ikkje skulle skjedd. Men som av og til kan skje likevel.

Ja, ja…..slik vart det.

Eg gle meg til at det skal balanserast av…….for da må det skje noko som er like utruleg på den sida som har med flaks å gjera…….

Men først må eg ta eit val med bilen.

Og så var det vaskemaskin. Har leita på nett, hatt ein tørn i gårkveld.

Ein vert passivisert når det skjer så mykje som går i stykke som det har gjort no, som er så viktig, men eg har reine klede enno.

Og no har den skumle, men også etterlengta telefonen ringt.

No veit eg litt meir.

Eg må berre gjera eit val….

.

I går var det først søndag i advent. Ein dag med lange tradisjonar. Heilt frå eg var lita.

Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

Kvelden var komen. Yngste, som ikkje har førelesning i dag, tok ikkje bussen attende i gårkveld. Vi skulle ha adventsstund. Det kan hende dei var med i fjor eller året før det, ho, eller nokon av dei andre. Men stundene frå barndomen er det mange år sidan.

“Så tenner vi eit ljos i kveld…”.

Eg valte å føra denne tradisjonen vidare. Frå min barndom, som ikkje alltid hadde like heldige utfall. For det kunne henda det vart SÅ seriøst at det ikkje gjekk å væra alvorsam. Og mor, som var ei seriøs dame, syntest ikkje tre knisande småjenter var spesielt artig. Da kunne det hende stunda fekk ein brå slutt og songboka vart lukka og lagt på hylla.

Ei slik stund skulle væra koseleg, så om den var så full av forventningar at den av og til slo krøll på seg, tok eg likevel stafettpinnen med meg vidare.

Vi tok fram bøker og leita fram songar. Den første søndagen skulle den ikkje vera heilt overjul. Forventningar og progresjon var viktig. Slik som det var det da eg var lita.

I gårkveld tok eg fram den songboka som vart aller mest bruka.

“Den store barnesangboka”.

Den var sunge, beint ut, i filler. Den vart sunge ut av, ikkje berre adventstida, men bortimot kvar kveld frå førstemann var bitteliten og vidare framover i mange år. Det vart lenge i teneste for ei enkel bok.

Eg var glad for at yngste ville væra med på dette stunte og stunda. Og det vart på ingen måte kleint.

Men da barndomens minne vart bretta ut med bladsider med bilete og slik omtrentlege tonar, vart jenta stille –.

Eg såg at dette vart sterkt.

For det var rart å opna fortida slik.

Ho ville gjerne at eg song….

Og alt vart riktig fint, vart og koseleg. Akkurat slik det skulle væra. For av og til er det fint å ta ei reise attende gjennom ei fillete bok. Både for den unge og den eldre.

Vi kom oss så vidt ut mellom mørke i dag. Og mørkare vil det værta i tre veker enno -.

Annonsørinnhold

Oversikt over salgene: De beste kuppene nå

– Men ein tur ut i eit ljos som forsvinn mest før det har vorte ljost, var godt. Det var friskt og det hadde kome eit melisdryss over jordene.

Vi ville sjå om vi såg nokre brukbare juletre for høgtida framom.

Mørket som heldt på å vende attende gjorde at bileta vart uklåre. Men som stemning legg eg dei inn….

Vi måtte opp den bratte bakken. Opp den bakken her planta far og eldstemann tre for mange år sidan.

Dei er ikkje så lette å sjå trea på bileta her….. Men vi fann nokre som vil høve. Vi likar breie -, foreldra min smale – og søster mi små tre. Vi brukar furu alle, sjølv om det også var planta gran. Fleire av grantrea hadde skikkeleg juletreform.

Ljoset på denne tida av året er så fint. Når temperaturen er så god som i dag kjenner ein på lykka av å være ute.

Det vart ikkje så lang ein tur, yngste fekk våte bein i joggeskoa. Alt regnet dei siste dagne hadde laga vått og sleipt underlag.

Etterpå tok eit varmt hus imot oss og omslutta oss -.

Der eksamenslesing og laging av middag og slikt står på programmet no. Før vi skal tenne det første adventsljoset seinare. Så da spørs det om vi kremtar oss til med å synga nokre songar eller vel ein cd.

Har du tradisjonar første søndag i advent?

Ein høyrer suset utanfor husveggene. Mest som eit dønn. Det er vêr. Mykje vêr.

Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

Det bles og regnar. Eg les om leirras, jordras og stengte vegar. Så slik er det tid for no.

Eg finn fram stjerna, den sjuarma ljosestaken og adventstaken.

Ein treng ljos.

Mørket kjem tidleg.

Der er berre å fyra og tenne ljos.

Rakk ein tur ut mellom regnelingane. Fekk inn fleire sekkar med ved.

Yngste har vore på mørkloftet etter varme klede. Dyra ligg slengt utover golv og i sofaen.

Dette er Miranda. Sjefskatta.

No sit yngste å les, eksamen er ikkje så langt unna. Ho skal lesa eit par timar til.

På omnen står to gryter; i den eine pinnekjøt, i den andre karamellar. Vi skal kose oss inne i varmen medan det huskestuar utanfor. For det er viktig å finna kosen, uansett årstid, situasjon og gjeremål.

Ynskjer deg ein riktig fin laurdagskveld.

Taxi, kontor, bibliotek, pause med matbit, basseng og heim att…..slik har rammeverket på dagen min vore.

Annonsørinnhold

Hoka på salg: Kupp årets modeller til nedsatt pris

Så no har eg fri mest ei veke. Eller, eg tek fri i seks dagar. Da er eg omtrentelg  à jour. Hadde alt for mange timar for mykje av slikt ein gjer.

Det passa bra no. Billaus som eg er.

I dag tok eg telefonen, eg hadde ikkje høyrt noko denne veka som er gått.

Stemmen på andre sida sa at dei hadde nettopp snakka om dette, og at dei heldt på å gjæra klar ein bil eg skulle få låna.

Eg vart så glad at eg jubla slik at tårane kom.

–  Men eg skulle få ein telefon frå dei for å høra nærare sa den trivelege mannen.

Etter ei stund fekk eg denne telefonen. Frå ein annan ein.

Neei……… bil visste han ikkje noko om, men eg skulle få snakka med seljaren, så den vidare forhandling ville verta med han.

Etter det har eg ikkje høyrt noko.

Så no er eg like langt og like kort.

Etterpå var eg med i varmebasseng saman med ei kjempehyggeleg dame. To gong basseng den veka her. Herleg.

Etterpå vart eg henta.

Ikkje alltid like godt å væra avhengig av andre. Når det vert ulike oppfatningar og dårleg stemning. Da kan eit godt humør gå over til dårleg. Og da er det best å ikkje opna munnen, ikkje seie noko. For subjektive diskusjonar er ikkje anna enn det. Og å krangla er lite produktivt…

Men det var godt med mat etter eg kom heim. Hadde nedfrose frittata……altså ein bondeomelett.

I morgon skal eg få sitja på med for å få handla og i morgonkveld kjem yngste heim.

Så alt i alt er det ikkje så verst likevel. Ein månad før julekvelden.