Framom ligg ein haug av dagar som høyrer til november. Desse to månadane eg rotar saman namnet på. Men det er så full haust som det kan verta.
Ute bles det med kraft. Eg tenkte på alt som kunne blesa ned og fekk ikkje sova i natt. Døra inn til soverommet mitt gjekk opp gong på gong av lufttrykket og eg spekulerte på om eg skulle være drastisk å låsa døra.
Dagane denne veka gjekk så fort at eg mest mista pusten.
Fredagen hadde mine søte, lange og eg eit koseleg møte. Etter at både slik ein skulle og slik ein ville var gjort, åt vi middag hos yngste. Dotrene mekka maten og eg studerte den nye mobilen eg låner. Heilt grei arbeidsfordeling spør du meg -.
Eg har endeleg levert inn den knuste mobilen og oppdagar etappevis kva eg ikkje får gjort. Den største oppdaginga hittil er at eg kjem meg ikkje inn i banken min.
Om kvelden køyrde mellomste og eg heim. Yngste hadde så fullt av planar at ho vinka oss glad i veg.
I går sto vi to i huset opp med hovudpine. Eg veit ikkje om det var den kraftige temperaturoppgongen som kunne for det. Men til slutt kom vi oss ut på tur utan at hovuda vart så mykje bedtre.
Først gjekk vi nedom setervollen.
Så tok vi turen bort til eit vatn og mellomste fann eit tre som ho friska opp gamle kunster i.
Nede ved vatnet hadde vinden auka på, så bårene braut innover stranda. Vi labba stranda og nokre sprang. Friskt og herleg.
På tur attende ser vi plutseleg noko som ruver oppå ein haug. Eg måtte fotografere skapningen…….for det var nok eit norsk troll som hadde stukke seg fram på dagen til det amerikanske Halloween.
Kvelden avslutta vi i det litt meir skumlare hjørnet. Desse to skumle individa…….
………var ikkje skumle. Dei hadde berre eit lita spa-opplegg før det skumle startar.
For vi hadde ordna oss med smågodt og film. Her så langt ut på landet finn ingen fram til med knask eller knep, så vi skulle kosa oss skummelt med kvelden, mat og stemning.
Og der på glasbordet ligg den fine vesle, veska eg fekk frå Frodith. Den passar også til en HTC som er litt større enn Apple. Bileta som eg har lagt ut er teke med lånemobilen. Men du verden for eit prakk for å få dei over til pc’n.
Men medan vinden duska skummelt i verda utanfor, mørket var kompakt og komplett og alt var riktig skummelt, gjekk dagen over i natt. Utan at vaksne damer…….og heller ikkje yngre…….vart så frykteleg skremte. Slik avslutta vi oktoberen for denne gong. Med soveromsdører som gjekk opp og mange merkelege lydar å høyra…..
Ein arbeidsom månad som krevde, tok, ……men likevel aller mest ga.