Når dusjen er ein tragedie av alt for varmt vatn, da er det å dusje litt varmt. Og nokså uutholdeleg.

Kan ein seia-.

For slik kan det væra.

Når ting ikkje er heilt på stell.

Slik har det vore nokså lenge.

Så starta vasken å tetna. Da klosettet også ikkje var tett, men laga vått golv – da var tida komen. Til å ringa rørleggerten. Og han kom til slutt.

Ein morgon.

Da eg skulle på jobb.

Han svinsa og svansa og utførte. Klosett, vask og dusj fekk ein overhaling.

Og så dro eg på jobb.

Heime igjen var eg spent. Spesielt på den varme dusjen med dårleg trykk. Så berre for at eg hadde lyst til å sjekke ut om det var forandring, spratt eg inn i dusjen for andre gong den dagen.

Spent på strålen frå dusjhovudet.

Vatnet kom i kaskader, med trykk og til å regulere. Plutseleg kunne ein dusja i både kaldt og varmt vatn.

Til morgonen i dag tenkte eg at eigentleg trong eg ikkje dusja i og med eg dusja i gårkveld. Men så fann eg ut at ein dusj kunne væra greit.

Og no trur eg sanneleg eg skal stilla meg under dusjen ein gong til, berre for at det er så artig å ha ein dusj som virkar godt igjen.