I dag tok eg meg på tak å opna slikt som skulle vore opna ei stund. Verda går ikkje under, men eg synest det er somt som er urettferdig. Med tanke på avgrensingar som det å være utbrent fører med seg. Eg fekk lyst til å samla meg om eit skriv, men i dag fekk eg aller mest lyst til å gå denne turen. I fukt, i kuskitdunst og med mygg gjekk eg som ein maskin.
Da eg kom heim var middagen godt ferdig. Laksen fekk stå på svak varme i omnen den ein og halve timen turen cirka tok. Søtpoteten, mandelpoteten og persillerota var grei å lage purre av. Og det smaka skikkeleg godt.
No spekulerer på om eg skal vaske badet før eg dusjar………eller er det å overdrive………?
Men så slo eg av heile tenkerekka. Det trur eg var lurt.
Eg har fri og eg gjer det er vil. Og det eg ikkje vil er å ha tronge system å gå etter. Det er slik det er.
Og noko skjer i den sløve situasjonen eg har senka meg i. Plutseleg er i gong å vaska glas og spegel på badet. Vaskemaskina er i gong slik at det er mest ikkje lortete klede igjen. Vifta på kjøkenet har fått ei opprydding…… Så sjølv om eg er sløv, så er eg ikkje håplaust i det hjørnet. Det skjer ting, ikkje effektivt og taktfast, nei. Berre i det stille. Plutseleg er det litt betre, undervegs liksom.
Og så er eg på data igjen. Skifte design på bloggen, ikkje slik superbra…….men grei nok. Nytt profilbilete på face.
Eg koser meg i puslet mitt.
“Ut” seier eg til meg sjølv, med oppskrift i tankane.
Og her trur eg gjer ein feil, for eg ser for meg forskjellige måtar å være ute på.
Kanskje eg berre skal slutte med det. Kanskje eg berre skal tenkje at vegen går utanfor, og den er heilt grei å gå etter. Enkelt og greitt.
Eg vil ikkje eigas av plikter av noko slag. Det er sommar og eg er fri til å være meg sjølv.
I dag er eg berre enkelt og greitt skikkeleg introvert. Av og til er det skikkeleg godt.
Ein morgon har gått over i dag. I ein grå dag. I dag har sola gått attom skyene, eller skyene gått framom sola. Har ikkje så mykje å seia korleis det er, resultatet er uansett akkurat det same.
Eg vakna til ei melding på mobilen. Eit avslag. Kjende eg vart frykteleg lei. For no vert det eit resultat eg ikkje ynskjer. Dette er på vegen for å byggje opp att energi. Kjenner det er godt og ha denne dagen. Ha dagen for meg sjølv. Berre i selskap med meg sjølv.
Eg har alltid vore glad i folk. Frå da eg var lita og gråt når dei som vitja oss drog.
Men eg er også enormt glad i tida for meg sjølv. Der eg ikkje treng å være noko for andre.
I dag treng eg ein slik dag. Ein dag til å være snill mot meg sjølv.
Likar du slike dagar for deg sjølv?
Av dei ting eg gjerne vil er rydding og noko vasking i huset har nok vore på plass. Og så har eg lova meg sjølv ein tur ut.
Eg sit med føtene høgt, høgt og kjenner langt inn i det inste at YES, no var dagen over.
For nokre dagar er slik at det er bra dei er over. Det prikker i føtene etter rimeleg aktiv i dag. Og eg kan kryssa av at alt gjekk bra. Nok mat, fint vêr, kunne vært fleire oppmøtte – men fornøgd med over åtti besøkende.
Eg vakna tidleg til laurdag å væra. Reiv av sengekleda samtidig som eg sto opp. På tide å skifta var tanken. Fekk hengt ut dyna til lufting.
Det er stress i magen kjenner eg. Det og det må eg rekka tenker eg. Eg har helga for meg sjølv, og kan tenkje så mykje eg vil. Eg har prøvd å sortert i tankane, kva eg må og kva som er unødvendig.
Noko av det eg må er å rekka butikk både for mat og anna. Eg må kjøpa slikt som kan brukast som billettar. For i morgon skal eit arrangement gå av stabelen. På arrangement anar ein ikkje kor mykje folk som kjem, så innkjøp av verken mat eller billettar har nokon sjølvsagt mengde (kan væra frå 30 til 300 personar som kjem).
No kom eg på at eg må hugsa å kjøpe pølser. Det heldt eg på å gløyma. Det er nok her det meste av stresset mitt sit.
Så kløpping av plen, fjelltur og slikt vert liksom skvisa utover og bort i tankane. Eg har baka ei sjokoladekake. Har berre igjen det som skal oppå.
No har eg tre søndagar igjen før ferie.
Eg gler meg. Det skal bli godt.
Sjølv om ferien er lite planlagt. Men har ein del ting som må og skal. Begge jentene står utan bustad til hausten, så det må på plass og kan nok verta ein ferieaktivitet. Så har eg ei veke som eg håpar jentene og eg kan få plassert, ei veke utan nett, mobil innlagt vatn og straum……ei veke på setra. Men for å væra ei heil veke må vi ha brukbart vêr.
Så slik tenkjer eg i dag. Når sola endeleg skin på ein laurdag og graset er meterhøgt. Omtrentleg.
Dei var håplause og trilla ut om perler på ei snor syntest Anita. Som jordbær på eit strå. Som etter jordbæra var ete vart bruka til å kile nokon……… Strået strauk nedover den brune, muskuløse overarmen………
Sommaren fylte dagen, livet og kvar ein celle i kroppen. Vindauga sto ope og det sildra lett sommarregn gjennom bladverket til den store lønna utanfor vindauga. Det lukta varm, fuktig jord inn gjennom vindauga. Ho hadde nett vaska golvet, det tørka fort i den varme lufta. Frå radioen spela Postgirobygget Idyll. Ho smatt inn i dusjen. Såpa seg godt inn, ho skulle treffe Knut om en halv time. Han hadde spurt om ho ville bli med på ein køyretur.
…Etter den middagen for nokre dagar sidan…..
Den mislukka middagen.
Ho hadde bedt han på middag. Hadde funnet oppskrift på ei fiskegryte som virka god. Så hadde det vist seg at han var allergisk for fisk. Det var den middagen……..
Ho sprang ned trappene, det var kaldt i oppgongen. Ho såg seg i spegelflisa i vestibylen. Ho hadde tatt på seg ein fillete dongrybukse med farerike lappar. Den var litt stor, så den var snørt saman i livet av ei lang lærreim som ho hadde tredd mange gongar gjennom beltestroppene. Toppen var raud, mønstrete og ermelaus. Ho hadde ein dongryjakke slengt over skuldrene og rundt håret hadde ho knytt ei tørkle. Raudt, gult og svart. Ho såg ho såg bra ut, tynn med lange bein og dei viltre krøllane utover skuldrane.
Var ho forelska i han ho skulle møte?
Nei kanskje ikkje heilt det……eller litt. Men det var spanande. Spanande på ein litt rar måte.
Først hadde han irritert henne, irritert henne noko langt over alle haugar. Han hadde stått der og ledd over at han hadde tatt på seg to forskjellege sokkar.
Ledd!!!
Av noko så idiotisk.
Enn å greie å ta på seg sokkar utan at dei var par. Det var skikkeleg flaut syntes ho. Og at noen kunne le og spøke av noko slikt. Akkurat det skjøna ho ikkje. For det var viktig å ta vare på seg sjølv, gjera sitt beste.
Men så hadde han vore svært hyggeleg, hadde interessante synspunkt. Visste mykje. Han var ferdig studert og noko eldre enn henne, men likevel tok han seg sommarjobb.
Det hadde starta med at ho slengte ut av seg helt tilfeldig “….at da hadde du kunne komme innom”. Han hadde fortalt han hadde vore like ved der ho budde.
“Meiner du det”, hadde han sagt, “at eg kan kome innom?”
Og han hadde kome innom eit par dagar etter. Det var ein dag med sol og varme.
“Skal vi dra ut på Hovedøya?” hadde han sagt.
Ho hadde funne fram bikinien med alle snorane. Dei hadde ligge der på svaberga. Lange strå hadde leika opp i den blå himmelen. Ho hadde sett på han der han låg med lukka augo. Han var ljos og håret krølla seg lett over ei høg panne. Kinnbeina var skarpe og munnen fyldig og fint oppteikna. Ho fekk plutseleg svært lyst til å kyssa han. Men ho torde ikkje. Ho snudde seg på magen, medan ho spekulerte på korleis ho kunne nærma seg.
Best det var kjente ho han snappa ertande i eine snoren på bikinien. Sløyfa datt opp, og ho visste ikkje korleis ho skulle reagere….så ho skunda seg å kyte snoren igjen. Ho følte seg berre stiv og hadde ingen leik i seg.
Så kom han på middag. Ein middag han ikkje kunne eta. I tillegg hadde han hatt lite tid.
Ho opnar døra til gata. Det har slutta og regna. Det lukter varm, våt asfalt. Sommarkvelden er varm og klam. Ho set seg inn i bilen med eit “hei”. Han smiler og spør kvar dei skal køyre. Dei køyrer ned Pilestredet og han svingar hardt på rattet nokre gong, ser på henne og smiler. Atter greier ho ikkje ta det….var det no ho skulle ha ramla over han?
Turen går utover til Bygdøy og enda litt lengre ut. Han køyrer gjennom smale vegar. Rundt er det landlege hagar med hus i. Han viser kor han voks opp. Dei går ein tur på stranda. Samtalen går lett utan at dei rører kvarandre. Han køyrer henne fint heim. Helsar på andre med 2cv, og fortel at slik gjer dei det som er eigarar av disse franske bilane.
Om kvelden, da ho er heime i den reine leilegheita spekulerer ho på kva dette er. Vennskap eller starten på eit forhold… Ho tenkjer på kva han la i handlinga med å dra snora på bikinitrusa. Var det ein flørtete handling… Korleis skulle ho ha reagert? Ho hadde funne seg eit strå å kila han med, men han hadde berre fekta det bort. Like keitet han som henne.
Dei hadde avtalt og dra opp til Østensjøvannet om det vart finvêr på søndag. Dagen presenterte seg med sol. Han ringte på døra og dei køyrde opp. Ho hadde lagt seg på stråmatta si. Han hadde ledd og sagt at ho ikkje måtte snu seg for no skifta han til shorts attom henne. Ho hadde kjent på irritasjon igjen. Som med sokkane. Ein skifta da vel ikkje slik, det var fleire enn dei der. Han hadde frikete tendensar. Ikkje noko ho hadde den store sansen for. Ingen fekk på henne eit palestinaskjerf eller lilla buserull. I varmen var det så klart ikkje aktuelt. Elles skjedde ikkje noko meir enn soling, bading og snakking den dagen.
Ei lita veke etter dette sat dei i hybel leilegheita hennar. De hadde snakka mykje om ein film dei hadde sett. Ein film om lidenskap politikk, terror og bomber. Om Palestina kontra Israel. Han var klar i sin haldning. Ho visste litt mindre. Det starta å bli seint. Dei hadde delt ei flaske vin. Det var eigentleg logikk i at han overnatta.
Så låg dei der. Under kvar si dyne. Ingenting skjedde. Ho hadde lyst til å ta bort i han men våga ikkje. Tenk om han ikkje lika det. Ho høyrde at pusten vart lang og roleg. Han hadde sovna. Skuffelsen hennar vart akkompagnert av at skar han tenner.
Det gjekk ei lita veke før han ringte. Om ho ville verta med ein tur på Huk?
“Nei” svara ho, – for nok var nok.
Neste sommar dukka han opp, dei hadde sommarjobb på same stad.
“Eg kan køyra deg heim” sa han ein dag dei slutta samstundes.
Ho takka ja. Det regna så smått og det kunne vera greitt å sleppa å verta våt.
Da dei køyrde Drammensveien og passerte Slottsparken sa ho det.
“I fjor var eg litt forelska i deg.”
“Kvifor sa du ingenting om det?” sa han .
Ho berre smilte utan å svare. Inni seg visste ho at ein slik sommar om i fjor ville ho ikkje ha opp att. Og ho hadde takka ja til piknik på Langøya i helga og den ga ikkje plass til køyreturar i 2cv.
Hadde ho håpa på fortsetting hadde ho aldri fortalt det ho nettopp hadde gjort, for slik var ho laga….
Mest som hausten kvilar over sommaren. Og frametter vekene viser både Storm og Yr same elende.
Eg sit her og vil ut ein tur. Etter og ha snakka med meg sjølv fann eg ut at det gjekk. Eg har da regnklede. Men eg må ha musikk på øyra og mobilen var mest utlada. Det er der musikken kjem i frå. Eg har da vel Spotify.
Så da ladar vi og skriv eit lite innlegg til bloggen medan.
I kveld ba eg opp systera mi på grønkålsuppe og heimlaga is. For i går gjekk eg til innkjøp av ei iskremmaskin. Rimeleg var den og.
Elles starta eg dagen med mi yngste, da gjekk det i havre/banan pannekake med blåbær, morellar og vaniljekesam på. I tillegg hadde vi pressa juice av appelsin men litt agurk og ingefær i. Og å var det nytrekt kaffi. Mat er viktig og dette var ein god start på ein sein dag. Vi begge hadde hatt kaosdrøymar som vi fortalte kvarandre.
Etter litt rydding i huset reiste eg inn til sentrum og timane i bøkene si verd. Ho var att og rydda i sitt etter flyttinga frå hybelen. Og så tok ho bussen til Trondheim før eg kom heim, for å besøkje mellomste – før dei skulle veg å feira faren sin som runda eit nytt år i helga.
Og her sit eg. Ventar på at telefonen skal verta bra nok, 20% no. Får finna fram eit bilete og den tida det tek satsar eg at det er klart for ein tur ut i regnet.
Eg vil nok tru at for deg som har lest bloggen min meir enn eit par gong skjønar ironien i dette…….sjølv om og har sagt at “ironi bør ein ikkje bruka når ein skriv”……ja, så slår eg til.
Altså……..DET REGNAR!!!
Men rett skal væra rett, det har vore opp til fleire dagar utan regn. I helga for eksempel. Da var det sol. Både laurdag og søndag. Fredag hugsar eg ikkje, men det var sikkert vêr da også. Eg hugsar faktisk ikkje kva eg gjorde på fredag. Men eg gjorde sikkert noko.
På laurdag køyrde eg til Trondheim. Og eg tok så mange…….og heilt sikkert utruleg fine bilete. Da eg kom heim om kvelden, seint – og eg burde ha lagt meg…….. ville sjå på ALLE dei fine bileta. Og sette minnebrikka i pc’n. Det einaste om skjedde var at det kom opp ein kvit firkant, og den ba meg transformera brikka. I tillegg fekk og beskjed om at da forsvann det om var på den. Etter det var liksom ikkje noko artig. Eg fekk ikkje lyst til å skriva blogg, ikkje noko fekk eg lyst til eigentleg.
Men vi feira fødselsdagen til mellomste søster mi og den eine dottera hadde stått for å grilling. Og det var noko ho kunne. Søster mi gjekk i eitt med veggen………ho hadde akkurat same farge på kjolen som på veggen. Berre det tok eg mange bilete av…….sukk……
Vi hadde det hyggeleg.
Søndag måtte eg tidleg opp, eg hadde handla for vaffelsal i lange banar. Og folk kjøpte både vaflar og dei skrytte av dei og. Oppskrifta fann eg på nett……..så takk til nettet.
Da eg hadde gått over alt og låst, køyrde eg heim. Ryggen var i kranglehumør. Eg hadde ein tanke i hovudet…….SOLSTOL – . Vel heime reiste eg den opp, sette meg i den og la meg attover. Og dermed var eg borte. Den søvnen der smaka det meir enn godt av. Før eg henta yngste på bussen da kvelden mest var natt.
I dag viste temperaturen over tjue grader under den overskya himmelen. Eg rakk å henga ut nokre klede før eg måtte ta dei inn. Og så fall temperaturen og vi var på han igjen…….
Elles har eg køyrd yngste på jobb, og eg har gjord slik ein gjer, sjølv om eg ikkje skulle gjera slikt i dag. Og når eg først var på farten køyrde eg framom foreldra mine. Der var yngste søster mi og dei hadde akkurat set seg til kaffibordet. Eg nøyde meg med ein kopp svart kaffi. No har det vore både vaflar og vaflar på søndag, og ein boks øl på fredag (……aha, det var det eg gjorde på fredag……drakk øl). Da er det på tide med moderasjon. Altså berre ein kopp kaffi. Og snart er det middag. Laks i folie, har pakka inn både frosne erter, sopp, søtpotet, cilie, kvitlauk og gresk youghurt. Så det blir spanande om fell i smak.
Slik har dei siste dagane trilla ut i historia i all enkelheit.
Lang dag mot kveld er passert, den tok på. Likevel…….eg sit her med ein god kjensle. Eg fekk unna mykje. Eigentleg fekk eg unna det eg skulle og da vart dagen lang.
Da eg var på tur heim for eg innom ein butikk for å handle. Det første eg plukka med meg var øl……. Eg måtte ha øl!!!
Og eg som mest ikkje drikk alkohol…….i kveld var det det eg VILLE ha.
Fordi eg fortjener det, tenkte eg.
Men kvelden vil ikkje verta så lang. I morgon blir det ein del køyring og feiring av ein fødselsdag i Trondheim. Eg var nokså restriktiv til om eg skulle reise oppover, for eg må tidleg opp på søndag også. Men eg skjønte det var mykje som måtte til for å seia nei.
Men i flaksinga mi i dag gløymde eg heilt å kjøpe gåve.
I går hadde vi ein slik nydeleg, nydelegdag. Sat ute, planta i blomsterkrukker og eg kosa meg verre.
Yngste svippa innom på tur frå faren til feiring av ein annan fødselsdag i ein annan by. I går kveld åt vi blomkålsupe på terrassen, fann ut at vi eigentleg var nokså trøyte og så la vi oss -.
I dag vakna eg til regn.
Eg var tidleg opp til legetime og fekk set i verk eit par ting for å få fortgang i å bli betre. Eller bestilt……..
Den eine var psykomotoriker……..trur eg tittelen er. Den handlar om å sjå kroppen i samanheng.
Blir spanande, ikkje minst om eg slepp all klagane frå kroppen. Eg skal få meir energi fordi det er det eg SKAL.
Og så klart kan eg ikkje styra på slik eg gjer akkurat no…….men det er ein overgang. Får ta att tida.
Om litt.
Men det utruleg godt å koma heim, laga seg middag og opna denne boksen med øl. Og så avslutta med nokre morellar.
Sommar, sommar, takk for at du kommer……..eller kjem. For eg trur, eg trur eg…….på deg.
Eg er i eit drivhus. Bokstaveleg tala. I dag må luftfuktigheita vore svært høg. Men eigentleg er det naturleg når temperaturen stig og det regnar. Ja, ikkje no. No såg eg til og med nokre solstrålar for litt sidan.
Dagen har som vanleg rent av garde, som ein…….ja………som ein racerbil. Men eg var likevel litt betre opplagt i dag enn i går, da såg augo mine ut som nokre krønsja bær. I dag har eg prestert, sett, erkjent og følt eg styrte skuta.
Slik er greitt.
Og til slutt at ein hyggeleg tur på kaffi med ei venninne. Og heilt til slutt vart det blomsterhandel. Årets første for min del.
Eg er på etterskot med det meste i år i forhold til i fjor. I fjor hadde eg ferie. Jentene og eg var i Los Angeles. Vi hadde siste dag på eit hotell ved flyplassen etter ein dag ved bassenget. Før vi dagen etter reiste ut til Venedig beach. Ein veldig spesiell ferie der livet ekspanderte. Først møte att mellomste som hadde reist på eiga hand, tre månader i Sør Amerika. Få henne både heil og levande attende med berre ein mobil i minus og nokre kilo.
Oppleve openheita, mangfaldet, dei fæle pizzaene og dei store salatane………og verta litt meir positive for det Amerikanske.
Det var i fjor.
I år er det ein månad igjen til ferien min. Eg har nok hektiske dagar framom der eg må greia oversikta på litt for mykje for min stakkars energi…..som LIKEVEL er på veg til å betra seg.
Og så kjem ferien, forhåpentlegvis med fint vær, med dagar på setra og bading, ungdomar som skal flyttast på hyblar og organisering av det. Og noko er ikkje planlagt, berre skissert, men handlar om meg og slikt eg kan finne på.
Sjølv om eg gler meg til ferie, og får ein travel tid no – så skal likevel juli nytast.
